Robinson Crusoe: Przygoda na przeklętej wyspie

To pierwsza duża gra planszowa na naszym regale. Pierwszy większy tytuł w naszej planszówkowej przygodzie. Zakupiliśmy tę zacną grę w sklepie z planszówkami i ... ruszyliśmy na głęboką wodę. Po zwycięskim przejściu pierwszego scenariusza, co wydało nam się podejrzane (przecież to miała być trudna gra), doczytaliśmy instrukcję. Niestety okazało się, że popełniliśmy mnóstwo błędów podczas rozgrywki więc wygrana nie była zasłużona :D Później już naprzemiennie przegrywaliśmy i wygrywaliśmy co nie zmieniło naszego zaangażowania. W końcu co to za satysfakcja grać w kooperację kiedy się tylko wygrywa. Wykonanie: Gra jest piękna, począwszy od planszy do klimatycznych grafik na kartach. Jest po prostu świetnie wydana. Posiada mnóstwo elementów, rozmaite karty, żetony, kostki, planszetki itd. Niestety, brak w pudełku wypraski. To skutkuje długim przygotowanie do rozgrywki :( My kupiliśmy insert co ten problem zniwelowało, ale trzeba się liczyć z dodatkowym kosztem. Instrukcja jak przystało na sporą grę jest dość długa. W tekście pojawiają się odesłania do innych stron. Nie jestem fanką tego typu zabiegów ale może w tym wypadku było to zło konieczne. Mechanika Gry i Klimat: Tu wszystko ze sobą dobrze się wiąże. Klimat gry jest odzwierciedlony w mechanice. Wszelkie akcje jakie wykonujemy faktycznie przenoszą nas na tytułową Przeklętą Wyspę. Musimy np. eksplorować wyspę, znaleźć pożywienie żeby zjeść, ochronić się przed złymi warunkami atmosferycznymi czy też stworzyć przedmiot, który pomoże nam w przetrwaniu lub zrealizowaniu misji scenariusza. Może wystąpić w tej grze syndrom gracza alpha, ponieważ większość ważnych decyzji podejmuje się w tej grze wspólnie. Rozgrywka jest również bardzo losowa, gdyż nigdy nie wiadomo, jaki kafelek mapy odkryjemy, jaką kartę wyciągniemy, czy też jaki będzie wynik kości. Ale czym byłby pobyt na Przeklętej Wyspie bez dużej dawki adrenaliny wynikającej z nieprzeniknionej przyszłości. Warto również zwrócić uwagę na to, że dzięki temu gra jest bardzo regrywalna. Skalowanie: Grałam w składzie 2-osobowym i 4-osobowym. Wydaje mi się, że trochę łatwiej jest grać w pełnym składzie, czyli w cztery osoby, gdyż ma się wtedy więcej pionków, czyli więcej akcji do wykonania. W rozgrywce 2-osobowej występuje dodatkowa postać – Piętaszek. Co trochę rekompensuje brak pozostałych graczy. By ułatwić sobie rozgrywkę można również wziąć do pomocy psa. Jeżeli jednak chodzi o wrażenia z gry to są równie pozytywne w obu wariantach. Podsumowanie: To pierwsza większa gra w jaką grałam więc mam do niej wielki sentyment. Cenię ją przede wszystkim za spójność mechaniki z klimatem. Do tego jest pięknie wydana. To świetna gra kooperacyjna więc zdecydowanie wszystkim ją polecam, tym bardziej, że aktualnie za niezbyt wysoką cenę dostajemy dobrą, rozbudowaną grę.