Do Brassa podchodziłem jako już w miarę ograny gracz. Wykonanie jest na dobrym poziomie. Instrukcja krótka, ale chyba kosztem ciągu przyczynowo-skutkowego, którego w niej nie uświadczycie (plus zamiennie używane słowa tura i runda - nie ma to w sumie znaczenia, ale razi:)). Jednak nie jest to jakiś duży minus w dzisiejszym świecie wideoinstrukcji. Mechanicznie tylko ok, punktujemy odwracając żetoniki po spełnieniu warunku jego odwrócenia. Rynek surowców w moich partiach często mało używany. I to magiczne piwo, które jakimś cudem potrzebne jest do wykonania transakcji sprzedaży:) Rozumiem, że mechanicznie trzeba było utrudnić tę akcję, ale warto by było jakoś sensowniej to rozwiązać. Klimatu też wcale nie tak dużo. Moim zdaniem jest dużo lepszych euro, choćby Tzolkin. Generalnie bardzo przehajpowana gra, na pewno nie na top 10 bgg.

Jeśli ktoś mnie zapyta jaka gra jest najbardziej elegancka, to Brass będzie pierwszą planszówką, która przyjdzie mi na myśl. Grę pokochają fani euro, zwłaszcza tych ekonomicznych. Jeśli mam do niej usiąść to tylko w składzie czteroosobowym, ponieważ wtedy rozgrywka wypada najlepiej moim zdaniem. Brass wymaga taktycznego myślenia, więc jest to nie lada gratka dla osób, które lubią główkować podczas gry. Choć ostatnio rzadko do niego wracam, to jest to tytuł, którego raczej nie pozbędę się z kolekcji.