Brass przez wielu uważany jest za króla gier euro. Dla mnie to lekka przesada, jednak nie zmienia to faktu, że jest to tyluł wybitny i być może zasługuje nawet na swoje miejsce w rankingu BGG. Gra nie jest bardzo ciężka mechanicznie natomiast naprawdę dużo przy niej móżdżenia. Wykonanie również jest bardzo dobrze, a wielkość pudełka, w którym wydawca oszczedził nam powietrza cieszy każdego kto nie ma półek z gumy...

Gra w zasadach może początkowo narobić trochę kłopotu w ułożeniu sobie ich w głowie. Jednak podczas rozgrywki dobre tłumaczenie na bieżąco poszczególnych kroków dużo ułatwi i rozjaśni. Niemniej jednak samo granie jest bardzo satysfakcjonujące i emocjonujące. Budowanie połączeń, wznoszenie fabryk, produkcja surowców i sprzedaż towarów w połączeniu z zarządzaniem kartami jest ciekawą propozycją dla każdego, kto lubi pomyśleć i zaplanować kolejne ruchy.

Gra genialna, doskonała, perfekcyjna w każdym calu, skrojona idealnie jak garnitury członków Peaky Blinders. Moje ścisłe TOP1 i póki co nie zapowiada się, by miała zostać zdetronizowana. Gramy tylko we dwoje i uważam, że w takim składzie sprawdza się świetnie. Choć kopalnie, huty i manufaktury na planszy są tylko nadrukiem, to nad Birmingham w trakcie rozgrywki unosi się gęsty dym - to mózgi graczy parują, a towarzyszy im swąd spalanych szarych komórek. Miałeś świetny plan na najbliższe kilka ruchów, ale przeciwnik zbudował kolidujące połączenie? Ups. Chciałaś właśnie sprzedać przędzalnię, ale współgracz wykorzystał upatrzoną beczkę? Ups! Problemem w Brassie nie jest CO zrobić, ale KIEDY, by zrobić to wystarczająco szybko i zdążyć przed bezwzględną konkurencją. Regrywalność mimo niezmiennej, nieedytowalnej planszy wprowadza talia kart miast i przedsiębiorstw, która wprawdzie przemyca element delikatnej losowości, to jednak mimo wszystko nigdy nie sposób zrzucić winy za porażkę na karty, które 'akurat nie podeszły'. Do tego niesamowite, przepiękne wydanie sprawia, że gra jest ucztą nie tylko dla umysłu, ale i dla oka - ukłony dla wydawcy. Mocne 10/10!