Miałem przyjemność pograć w Zamki Burgundii dzięki poczcie planszówkowej i mam bardzo pozytywne odczucia, którymi nie jestem jakoś szczególnie zaskoczony, biorąc pod uwagę jak wysoko jest oceniana ta gra. Bardzo ciekawe euro, przyjemne zastosowanie kości, jednak losowość można niwelować odpowiednimi akcjami, co sprawia że nie ma ona dużego wpływu na grę. Mocna regrywalność i spora liczba plansz to bez zwątpienia atuty Zamków, poza tym dochodzi wciągająca mechanika, oraz rozgrywka skonstruowana w ten sposób, że jest płynna i satysfakcjonująca. Tydzień z tą planszówką sprawił, że na pewno będą chciał poszerzyć o nią swoją kolekcję, jednak najpewniej w wersji kolekcjonerskiej. Pozwoli też to na zniwelowanie jedynego mankamentu tej produkcji, jakim jest jakość materiałów - po prostu nic specjalnego. Dodatkowo plansza jest dość mało czytelna, przez co część elementów się zlewa, jednak przy bardzo atrakcyjnej cenie, w stosunku do jakości, jest to bolączka jak najbardziej do przejścia.

Przyjemna gra, można by powiedzieć rodzinna, lekka, bez negatywnej interakcji, tylko jest to suche euro. Rodzinna, ale nie dla dzieci :P. Gra jest bardzo regrywalna, różne plansze i losowe zasoby sprawiają że nasza strategia powinna się zmieniać. Stara wersja vs BIG BOX. Można się czepiać grafik i jednym będzie się podobało bardziej innym mniej, jednak są tutaj mini dodatki (dlatego nazywa się to BIG BOX). Mini dodatki można wprowadzać wszystkie, cześć itd.. Zmieniają rozgrywkę, najlepiej dodać jak już się trochę pogra. Np.: Dzięki torowi/szlakowi towarów, nie czekamy na koniec, gry żeby sprzedać jak będziemy mieli jak najwięcej, teraz chcemy zarządzać towarami i czasem sprzedaży. Dublet na kościach w wersji podstawowej to zazwyczaj tragedia, tu mamy tarczki które można pozyskać, opłacając je co turę, czyli kolejny poziom abstrakcji który może pozwolić wyciągnąć więcej punktów, poza tym parę dodatkowych budynków itd... Tak, że ze względu na dodatki BIG BOX jest lepszy.