Tetrisowy kafelkowiec o ratowaniu słodkich kotałków. Gra jest prosta w swoim podstawowym założeniu. Otóż, otrzymujemy walutę (ryby), za pomocą której będziemy m.in. ratować kotki. Natomiast każdą rundę rozpoczniemy od draftu kart. Wśród nich znajdziemy koszyki w których będziemy transportować uratowane puchate kulki, karty akcji natychmiastowych oraz karty lekcji (zadań) zarówno wspólnych jak i osobistych. Z wydraftowanych kart wybieramy te, które chcemy sobie zostawić, a następnie opłacamy ich koszt. W ustalonej kolejności zagrywamy karty. Po uratowaniu kotków z wyspy, układamy je na naszej łodzi. Odpowiednie ich ułożenie będzie skutkowało punktami dodatnimi lub ujemnymi. Trzeba to robić z głową. Po określonej liczbie rund gra dobiega końca i następuje podliczanie punktów. Gra pod zadania, zarówno publiczne i jak i prywatne to klucz do zwycięstwa. Oczywiście dobre ułożenie kotków na łodzi też doda punktów, ale bez zadań nie mamy szans na wygraną. Losowość w grze nie jest duża, dlatego bardziej doświadczeni gracze będą mieli odczuwalną przewagę. Z każdą kolejną partią, nasze posunięcia będą coraz bardziej zoptymalizowane oraz coraz lepiej punktowane. Gra posiada również wariant familijny (bez draftu), ale nie graliśmy w niego. Wykonanie bardzo dobre, nie ma się do czego przyczepić, no może do braku wypraski, ale to już czepialstwo. Kotki są przesłodkie i ratujemy je dzięki temu z jeszcze większym zaangażowaniem. Pudło pięknie prezentuje się na półce, śmiało może stać na froncie. Dla miłośników kotów - pozycja obowiązkowa, dla eurograczy - też warto mieć.

Całkiem ciekawa i zmyślna gierka z nietypowym tematem. Dopływamy do tajemniczej Wyspy Kotów i jak największą ich ilość chcemy zabrać na swój statek i uwolnić, ze złego losu. To całkiem spora ilość mechanik, skomponowanych w fajne zdobywanie i zagrywanie kafelków kotów w takich trochę tetrisowych+ kształtach na swoim statku. Jak łatwo się domyślić punktujemy za ich odpowienie układy na planszy. Bardzo duża ilość zmiennych. Gra z OGROMNĄ ilością regrywalności. Polecam mimo, że ja jestem daleki od zachwytu.

Dla kogo? Gra mimo lekkiego tematu tak zupełnie lekka nie jest i myślę, że siadanie z młodzieżą poniżej 12roku życia nie ma sensu. Gra zdecydowanie przypadnie do gustu fanom układanek z tekstem, w któryvh naprawdę sporo trzeba pokombinować. Osoby zainteresowane tym tytułem muszą się również wyposażyć w naprawdę duży stół - zwłaszcza, gdy będą grać z dodatkiem. O co chodzi? Przez wieki krazyly legendy o mitycznej wyspie pełnej fantastycznych kotów, a gdy już udało się ją zlokalizować okazało się, że grozi jej śmiertelne niebezpieczeństwo. Podły kapitan Wesz w ciągu 5 dniu dotrze na wyspę kotów, aby zrównać ją z ziemią! My jako gracze będziemy musieli w tym czasie ocelić jak najwięcej kotów. Każdy z graczy wcieli się w kapitana statku. Trzonem gry jest układanie na pokładzie kotów w pięciu kolorach, zbierać ich w rodziny, a puste pola zapełniać będziemy skarbami skarbami! W tym celu będziemy musieli zarządzać nie tylko miejscem na pokładzie, ale również rybami, bez których nie uda nam się zwabić kotów. Odczucia: Należę do osób, które lubią układanki, więc wyspa kotów przypadła mi do gustu. Kombinowanie, jak gdzie i które z kotów układać na pokładzie przyjemnie aktywuje szare komórki. Gra nie sili się na coś czym nie jest. Próżno tu szukać plastikowych elementów, co mi osobiście odpowiada. Jedyną rzeczą jaką wzbudza moja lekka obiekcje jest cena, która w SCD jest moim zdaniem nie adekwatna do zawartości. Nie mniej jeżeli złapiemy grę z dodatkiem to ciężko znaleźć grę tego typu aż na 6 graczy. Odnośnie dodatku wprowadza on jedynie (albo aż) elemenety dla dodatkowych 2 graczy. Wiec mechanicznie nic się nie zmienia. Wykonanie: Jak wspomnialem w grze nie ma żadnych plastikowych elementów. Znaczniki kotów i znacznik rund są drewniane, a pozostała zawartość z grubego kartonu. W grze jest mnóstwo kart, ale jak się okazuje grając w 6 osób okazuje się, że schodzą dokładnie co do jednej. Graficznie gra jest śliczna i naprawdę przyjemnie się z nią obcuje.