Oglądając ją w wersji prototypowej spisałem ją na straty: za dużo tetrisa. Uważam, że popełniłem wtedy błąd. Okazało się podczas rozgrywki, że układanie klocków polyomino nie dominuje rozgrywki, jest po prostu całkiem wpisujacym się w fabułę elementem gry. Walka przypomina tę z Uśpionych Bogów, jednak jest dużo szybsza, więc też na plus. Gra ta jest grą euro w kooperacji, czuć tu vibe Robinsona Crusoe, jednej z moich ulubionych gier, do tego jest trudna. No i na koniec: mechanika wyboru akcji, świetny element, którego w innych grach jeszcze nie widziałem, domyślam się, że autorski pomysł. Dodatkowo sprawdza się świetnie do solo. Ostatecznie, w mojej opinii wyszedł naprawdę dobry produkt, choć cena mogłaby być niższa:). Polecam spróbować, ja się bawiłem świetnie.

Gra jest po prostu trudno. Zarówno pod względem zasad (choć może nie najtrudniejsza) jak i pod względem rozgrywki. Nie jestem zagorzałym fanem Thorgala, ale lubiłem w młodości czytać te komiksy, choć te opowieść traktowałem jako ciężkie. I gra dała mi dokładnie to czego się spodziewałem - fantastyczną warstwę wizualną i poczucie znoju przy rozgrywaniu scenariuszy. I tak spodobał mi się pomysł z wędrówką wykorzystującą polyomino, i tak - sposobał mi się pomysł zadawania ran z wykorzystaniem takich kafelków. I tak - zgadzam się z jedną z recenzji - że użycie dokładnie tych samych elementów do obu tych zadań budzi dysonans poznawczy (wiem, że kształty byłyby i tak takie same a i graficznie nie są jakoś mocno związane z jedną czy drugą akcją - ale właśnie mogłyby być). Zdecydowanie nie jest to gra dla każdego, a na pewno nie dla początkującego. Dla miłośników kooperacji - jak najbardziej, dla miłośników Thorgala - tym bardziej, dla wielbicieli Robinsona Crusoe (gry) - zdecydowanie.

Zagrana dzięki Poczcie Planszówkowej. Komiksu nie znam w ogóle, jednak ciekawa gierka przygodowa zawsze może chętnie wpaść. No i niestety. Przygody jest tu mało, krótkie paragrafy ciekawe może przy pierwszym podejściu, później już niekoniecznie. System walki może i ciekawy, jednak walczymy tu z krateczkami na kartach, nie np. z wilkiem czy innym rojem nietoperzy. Ogromna stołożerność, ilość znaczników, żetoników, rodzajów kart nie ułatwia obsługi. Jak napisał poprzednik, jest tu optymalizacja ruchów, co zrobić, gdzie pozyskać zasób, gdzie go wydać. Gra jest ciasna, nie daje w ogóle czasu na zbędne ruchy a przy pechowym dociągu kart przygody dostajemy w pysk po 3-4 rundach. Ogromny plus za aspekt wizualny. Jednak całościowo to jest niestety rozczarowanie.

Możliwe, że jako mega fan Thorgala, trochę wyżej postawiłem poprzeczkę tej grze. Niestety nie spełnia do końca tego czego oczekiwałem. Po pierwsze uważam, że scenariusze dają trochę frajdy za pierwszym razem, który przeważnie przegrywamy, a później tylko optymalizujemy to co już poznaliśmy i wiemy w co iść... uda się albo nie. Nie ma tu miejsca na przygodę, co właściwie było zapowiadane w kampanii, ale łudziłem się, że tak jak np. jest w Robinsonie będzie to czuć. Niestety jest jakoś inaczej. Zasady proste, ale żeby wygrać, trzeba poznać scenariusz, co w mojej opinii czyni go "jednorazowym". Potraktuję tę grę jako kolejny element mojej kolekcji THORGALA, bo to co jest w środku jest świetne, zarówno postaci, figurki i grafiki rodem z komiksów. Za to wielki plus, ale jako gra planszowa, chyba najlepiej sprawdzi się do gry solo, żeby pooglądać grafiki na kartach i poczytać Księgę Opowieści.