Darkest Doom

Jest ładna. Prezentuje się na stole naprawdę dobrze. Natomiast mechanicznie nie jest bardzo dobrą grą. Największą wadą jest tor dziennej sławy. Nie daje wymiernych korzyści do pięcia się na nim, pierwszeństwo w kolejnych rundach, co jest jego największą korzyścią, może być przewagą ale i słabością. Figurki akolitów poprawiają mobilność ale nie ma to aż tyle sensu ile by się od tego oczekiwało. Kiepsko działają też żetony otchłani które stojąc przy budynkach stanowią zagrożenie, ale te które znajdują się w innych miejscach niczym nie kuszą poza słabo działającym torem dziennej sławy. Nie jest to warte ryzyka. Karty są za to największą zaletą, ilość talii kart użytkowych i tych zapewniających bonusy świetnym pomysłem. Można dostosować swój styl gry do dobieranych kart z konkretnej talii. Przypomina to BRW na którym wyraźnie się wzorowała. Szkoda tylko że twórcy nie zadbali o sensowność wykonywania wielu działań na tej otwartej mapie. Stosunek wad do zalet wychodzi że ta gra to średniak, miejscami nudnawy. Bazuje na skrajności pomiędzy bardzo dobrymi mechanikami a tymi działającymi bardzo słabo. Przynajmniej jest ładna,