Co nam siadło? Po pierwsze musimy zaznaczyć że Katedra znajduje się w naszej ścisłej topce eurasków, tuż za Scythe czy Brassem. W grze najbardziej spodobały nam się rzeczy takie jak: -duża ilość strategii do wyboru -niestandardowa mechanika poruszania kośćmi i rezerwowania segmentów katedry -"małe" kompaktowe pudełko wyładowane bo brzegi (np. tak jak w przypadku Najeźdźców ze Scytii) -wysoka jakość komponentów Co nas nie przekonało? Tak naprawdę praktycznie każda gra ma wady. W przypadku Czerwonej Katedry nie jest inaczej: -mało atrakcyjne ilustracje -mała ilość kart katedry (które ukazują w jaki sposób będziemy budować katedrę) - brak odczuwalnego klimatu (jak to bywa w euraskach) Myślę że jeszcze dłuuuugo będziemy grywać w Czerwona Katedra, bo grając w tą grę naprawdę ciężko się nudzić. My Katedrę wszystkim serdecznie polecamy, jako takiego średniej trudności euraska w małym opakowaniu, który jest naprawdę prześwietny!