Czerwona Katedra

Rozkaz został wydany. W Moskwie ma powstać monumentalna katedra, przyćmiewająca wspaniałością cały świat. Rzesze robotników ruszają do pracy, chcąc zaimponować swojemu władcy. Tylko nieliczna grupa zostanie doceniona przez cara. Pozostali robotnicy... cóż, niech Bóg ma ich w swojej opiece.

Czerwona katedra to kompaktowa gra euro średniej ciężkości, wykorzystująca wiele mechanik, takich jak worker placement, area control czy mechanikę rondla. Robotnicy są tutaj symbolizowani przez przemieszczające się kości, co z pewnością przypadnie do gustu wszystkim fanom takich gier jak Tekhenu czy Teotihuacan. Akcja Czerwonej katedry przenosi nas do XVI wiecznej Moskwy, gdzie car Iwan Groźny zleca swym robotnikom budowę monumentalnej świątyni. Reprezentując warsztaty rzemieślnicze, gracze będą pozyskiwać surowce i skupiać się na pojedynczych fragmentach katedry, starając się je ukończyć przed swoimi przeciwnikami. Pudełko gry, przy swoim niewielkim rozmiarze, zawiera ogromną liczbę szczegółowo wykonanych komponentów, takich jak plastikowe i drewniane zasoby, karty, monety czy planszę rynku, zdobioną motywami starych rosyjskich baśni. Czerwona katedra prezentuje różne plansze rozgrywki w zależności od liczby graczy, oferując jednocześnie rozbudowany wariant solo.

Tytułowa Katedra przedstawiona jest w grze za pomocą kart rozmieszczonych na stole. Układ kart będzie różnił się w zależności od liczby graczy oraz wylosowanego wzoru. Jedną z dostępnych akcji gracza jest zarezerwowanie jednej z kart katedry, kładąc na niej swój sztandar. Od tej pory tylko ten gracz będzie mógł wybudować dany fragment, przeznaczając na to wymagane zasoby przedstawione na wybranej karcie.

Kiedy ukończymy fragment Katedry znajdujący się nad niedokończonym fragmentem innego gracza, otrzymuje on ujemne PZ. W Czerwonej katedrze mamy dwa rodzaje punktów zwycięstwa - punkty uznania i o wiele więcej warte punkty prestiżu. Te pierwsze będziemy zdobywać za ukończone fragmenty świątyni, te drugie za wykonywanie dodatkowych zdobień, jak krzyże, łuki i drzwi. Zbudowanie szóstego fragmentu świątyni, czyli uruchomienie końca gry, również zapewnia punkty prestiżu.

Plansza rynku przedstawiona jest w formie koła podzielonego na osiem stref, a do każdej strefy przypisany jest inny zasób. Na obręczy koła znajdują się cztery kości w kolorach graczy plus jedna kość biała. Wykonując akcję pozyskania zasobów, gracz wybiera jedną kość i przemieszcza ją o liczbę wskazanych na niej oczek. Jeżeli kość jest biała lub w kolorze gracza, może on przemieścić się o jedno dodatkowe pole za każdy dopłacony rubel. Gracz otrzymuje tyle zasobów z danego pola rynku, ile kości się na nim znajduje.