Bardzo lubię podziwiać sztukę i obrazy w muzeach, na wystawach, dlatego gra od razu trafiła w mój gust. Mogłem się poczuć jak prawdziwy koneser, który może wydać dużo gotówki w domu aukcyjnym na obrazy. Mogłem sporo licytować i czasami chciałem wygrać licytację, żeby zdobyć upragniony obraz, albo mieć większy wybór, a czasami chciałem przegrać bo obrazów w każdej licytacji jest o jeden więcej niż graczy. Przegrywając mogłem zdecydować jaki obraz trafi do muzeum i podniesie wartość danego rodzaju obrazów. W grze trafiamy na cztery typy obrazów: życie miejskie, portret, martwa natura i pejzaż za chwilę o tym dlaczego to jest ważne. Emocje podczas licytacji zawsze są duże jest to związane z zagrywaniem naszych lizaków z wartościami od 1-20 w ciemno i jednocześnie z innymi graczami. Następnie zależnie od wyniku licytacji każdy z graczy wybiera po jednym obrazie do swojej galerii. Będzie nam zależeć żeby obrazy obok siebie miały taką samą ramę, za to dostaniemy elementy dekoracyjne, które na koniec gry będą dodatkowo punktować. Istotne przy zwieszaniu nowego obrazu w galerii jest to, żeby nie stykał się z żadnym obrazem tego samego rodzaju, w innym wypadku doprowadzi to do faux pas i na koniec gry za te obrazy dostaniemy okrągłe zero punktów. Po zakończeniu licytacji wykorzystane lizaki nie przechodzą na następne rundy, jedynie w przypadku remisu w danej rundzie sprawdzamy wartość poprzednio zagranego lizaka. Zapomniałem dodać, że co rundę jeden z graczy wybiera obrazy po ich rewersach do licytacji. Ten zabieg wprowadza negatywną interakcję, bo możemy dobrać takie gabaryty obrazów, które nie będą pasowały innym graczom. I powiem więcej ja z tego korzystałem pod koniec kiedy inni już mieli prawie zapełnione swoje galerie. Obcowanie z grą było bardzo przyjemne, podziwiałem dzieła sztuki, które wyglądem nawiązywały do kultury masowej i prawdziwych obrazów jak np. Mona Lisa. Planszowy relaks z pewną dozą negatywnej interakcji i strategicznych decyzji nikomu jeszcze nie zaszkodził. , jeżeli chodzi o wykonanie i pomysł na grę dla mnie rewelacja. Instrukcja to tak naprawdę 6 stron, dlatego jest to prosta gra, ale nie prostacka. Jedyne czego mi brakuje, żeby gra wskoczyła jeszcze wyżej w moim rankingu, to dodatkowy moduł wprowadzający jakiś plot twist, albo dodatkowe zasady. 7/10

Gra należy do prostszych. Wykładamy obrazy w galerii sztuki w taki sposób aby na koniec przyniosło to jak najwięcej punktów. Te obrazy trzeba dopasować różnymi kształtami i ramami. Dodatkowo trochę licytacji się pojawia. Na koniec jeszcze wychodzi dodatkowe punktowanie (trendy) które trzeba cały czas monitorować. Jest tu połączonych kilka mechanik które świetnie ze sobą współgrają. Na początek przygody z planszówkami i na luźniejsze posiedzenia powinna się sprawdzić.

Zasady gry nie są trudne. Problem bardziej polega na tym, że jest ich troszkę i to takich szczegółowych (związanych z podmianą elementu). Na upartego można by zarzucić też, że nie wszystko zostało dokładnie opisane w instrukcji. Ogromny plus to porządne i bardzo estetyczne wykonanie w całkiem przyzwoitej cenie. Idealna pozycja dla wielbicieli abstraktów, zwłaszcza tych "układankowych". Kilka ciekawych mechanik sprawia, że jest to w miarę unikalna gra (licytacja dobieranego elementu, mechanika punktacji opierająca się na niewybranych elementach, etc.). Wg mnie - warto spróbować.