Zdjęcie profilowe gandalf.com.pl Zdjęcie profilowe planszowansko planszowansko i gandalf.com.pl Oryginalny dźwięk Lubią to agata.husarska i 271 innych użytkowników Zdjęcie profilowe planszowansko Era Innowacji, to gra z uniwersum Terra Mystica, którą poznaliśmy na Portalconie i która od razu podbiła serce Tomka. ❤️ Dlatego tym bardziej dziękujemy @gandalf.com.pl za taki #prezent! 🎁 Pudełko z grą jest wielkie i DOSŁOWNIE wypchane po brzegi mepelkami, drewnianymi komponentami, żetonami i nie tylko. Wszystko jest wysokiej jakości. Gra rozgrywa się na przestrzeni sześciu rund. Oferuje siedem różnych akcji do wyboru, co sprawia, że strategia i planowanie mają kluczowe znaczenie. Zagrać można od 1 do 5 graczy, ale najlepiej grać we 3-4 osoby, bo czas gry to ok 40 min na osobę. Na początku gry losujemy zestaw planszetek i umiejętności, co sprawia, że każda rozgrywka jest inna, mam nadzieję, że nie boicie się wyzwań! Interakcja między graczami jest duża i niesie wiele emocji. Rywalizujemy o każdy skrawek mapy, a do tego zyskujemy budując się blisko przeciwnika! Era Innowacji to świetna gra, wyróżniającą się głębią rozgrywki i ogromem możliwości. Budowanie naszej strategii i rozwoju sprawia ogromną przyjemność. To gra, która mimo długiej rozgrywki sprawia, że od stołu odchodzimy usatysfakcjonowani.

Nie grałem nigdy w Projekt Gaja ani oryginalną Terra Mysticę. Zatem porownan na tle nie będzie. AoI to jedyny przedstawiciel tej rodzinki jaki przetestowałem. Ale jaki? Gra jest... zarąbista. Może przytłacza po otwarciu: ilością komponentów, instrukcją, setupem, ale to mija. Zresztą od razu kupiłem insert Re Drewno, który jest magiczny i bardzo porządkuje samą grę jak i jej rozkladanie/składanie. Zasady są do ogarnięcia, zresztą robotę robi superikonografia i planszetki pomocy. Więc tu trudno nie jest. Trudność sprawia za to.. strategiczna złożoność tej gry. Grałem z gośćmi z doświadczeniem w TM i nie miałem podjazdu. Żeby ugrać tu coś, trzeba spoglądać trzy ruchy do przodu, wydaję mi się, że znaczenie ma już sam dobór frakcji: w tym przypomina mi to Res Arcanę, którą zaczynasz rozgrywać jeszcze przed grą (draftujac karty). Zresztą miałem też inne skojarzenia: trochę ze Smallworldem w zakresie sklejania frakcji, trochę z Klanami Kaledonii w zakresie zwalniania elementów z planszetek i zależności w grze sąsiedzkiej. Ale znajcie proporcje, to wyłącznie flash backi, AoI to potężna, skomplikowana strategicznie, eurosucharowata kobyla na godziny, ale absolutnie genialna. Czas, który na nią poświęcasz umyka niepostrzeżenie, a po jej zakończeniu jesteś zmęczony jak po przerzuceniu tony węgla. Króciutka kołderka nie pozwala na wiele, chociaż wprawieni gracze nie narzekają - widzą ścieżki rozwoju i nimi kroczą. Taka świadomość dopiero przede mną, błądzę po mapie miotając się dość rozpaczliwie. I co zabawne, chcę więcej. Oj mega zabawka, przebija wszystkie ostatnio testowane euraski.. wbija na listę ulubionych, choć przyznaję bez bicia: nie umiem w nią grac..😉