Najpierw dałam Tiletum ocenę 4 z powodu wyglądu. Nie wiem, dlaczego suche gry Euro często są mało atrakcyjne wizualnie. Jednak z każdą rozgrywką przekonuje się, że gra zasługuje jednak na 5. Ciekawa mechanika, niski próg wejścia jak na grę tych dwóch autorów, a jest to jedna z serii gier na "t", które zazwyczaj są trudniejsze. Tiletum nie należy do trudnych gier, rozgrywa jest płynna, intuicyjna i przyjemna. Mały minus za brak kart pomocy i tor korupcji, który mało potrzebny jest w tej grze. Mamy ciekawy wybór akcji, wybieramy kostkę, która daje nam odpowiedni surowiec w swoim kolorze i ilość akcji. Im większa kostka tym mniejsza ilość akcji, ale większa ilość surowców. Zapraszamy postacie do naszego domku, wykonujemy kontrakty, poruszamy się wozem lub budujemy katedry i stawiamy kolumny. Bardo dużo bonusów na każdym kroku. Wygrywa osoba, która będzie miała największą liczbę punktów

Imo najlżejszy pod względem zasad tytuł z serii na "T", ale mimo tego dający dużo fajnego kombinowania. Czuć, że to projekt duetu Luciani i Tascini, da się zauważyć inspiracji z innych gier, ale podane na tyle ciekawie, że nie jest to dla mnie wtórne. Twist z doborem kości, które dają zarówno zasoby jak i dostęp do akcji. Albo bierzemy więcej zasobów, ale akcję zrobimy z mniejszą siłą, albo na odwrót. Jest łatwość w tworzeniu kaskady akcji dodatkowych, jest kilka źródeł punktowania i możliwość planowania do przodu.

Ciekawa mechanika wyboru akcji i otrzymywania surowców. Typowa sałatka punktowa o średnim poziomie trudności. Dość duża losowość zwiększa znacznie regrywalność. Ogólnie bardzo smaczny tytuł w którym czuć aromaty pozostałych gier na T, ale doprawione sosem Feldowskich Zamków Burgundii. Z minusów:- czasem zdarza się dość duży downtime, bo jeden ruch generuje wiele bonusowych akcji z żetonów ; - dużo żetonów gdzie trzeba pamiętać co gdzie dołożyć, pamiętać o przygotowaniu do następnej rundy, a nie ma żadnej karty pomocy, która by o tym przypominała; -to bardzo suche euro, gdzie klimat średniowiecza nie ma kompletnie znaczenia w mechanice i nie klei się kompletnie fabularnie, nie ma tu tego co w Teotihuacan, Tzolkinie czy Tekhenu, gdzie czuć było, że autorzy sprytnie przemycili mechanikę w klimat innej cywilizacji.