Ironwood

Uwielbiam dwuosobowe gry pojedynkowe, takie najlepiej z twistem lub dwoma. Ironwood ma w sobie coś z Roju: uniemożliwianie wygranej przeciwnikowi, przeciąganie liny, przechytrzenie swoim pionkiem pionku przeciwnika, coś z Roota: area control, piękny design, asymetryczne mocno strony i Pagana: szukanie totemów by wygrać lub by nie przegrać. Strategii na zwycięstwo jest wiele- można grać agresywnie, a można się bunkrować, można blefować na maksa albo próbować napadać na drugą stronę. Przez to, że w każdej rundzie można zagrać tylko trzy karty daje sporo opcji kombinowania, każda karta jest inna, ale zawsze do ręki dociąga się trzy podstawowe (no i conajmniej dwie niepodstawowe). Walka zmusza do zużywania kart (na każdej są też wartości wykorzystywane w walce) i czasami z żalem pozbywamy się dobrej karty by odeprzeć przeciwnika. Są tu fajne dylematy, No i wykonanie - ojej. Prosty i genialny pomysł by żelazna strona miała metalowe elementy a ta leśna drewniane. Polecam zainteresować się tym tytułem.