Będę szczery - zaskoczyłem się. Chodzi mi tu o fakt, że to jest gra od Mindclasha. RACZEJ robią oni gry znacznie cięższe (Anachrony, Voidfall, Trickerion, Cerebria, Perseverance, nawet Septima). I tu pojawia się gra o poziomie 2.80 i do tego na dwie osoby :D Ale jeśli idzie o wykonanie to mamy tutaj 100% Majndklasza. Piękne komponenty - metalowe elementy Ironclad, drewniane Woodwalkersów, bardzo dobrej jakości karty z cudownymi grafikami, extra mapa i mimo początkowych obaw, mega czytelna! Świetny, dwuosobowy "wargame", z genialnym systemem zarządzania łapką kart, extra wykonaniem i totalną asymetrią. Ja się zakochałem i naprawdę jak Mindclash ma rozwijać w jakimkolwiek kierunku serię light gier, to w takim!

Bardzo przyjemna gra z lekkim vibem unmatched, tyle że tu mamy strategię i obie ze stron mają inne warunki zwycięstwa. Gra podzielona jest na rundy w których każdy z gracze zagrywa po 3 karty pozwalające wykonywać różne akcje typu przemieszczanie jednostek po mapie, atakowanie przeciwnika itd. Walcząc z przeciwnikiem używamy tych samych kart (każda poza akcjami posiada własne wartości ataku, obrony i dominacji). Gra się toczy do czasu aż jedna ze stron zrealizuje swój warunek zwycięstwa.

Ironwood to przede wszystkim ostry pojedynek PvP z mocno wyczuwalna asymetrią. Te dwie różne frakcje i to jak się nimi operuje sprawia wrażenie takiego Roota, który nareszcie działa dobrze na dwie osoby. Choć jak to bywa takich grach to zawsze znajdzie się ktoś kto ma trudniejsze zadanie do zrealizowanie i będzie musiał pilnować tych drewniaków. Jednak przez to czuję, że każda strona konfliktu ma coś innego do zaoferowania. W Ironwood bardzo podoba mi się system zagrywania kart, który zmusza nas do strategicznego planowania naszych ruchów oraz odpowiadania na poczynania przeciwnika. Dodatkowo dostajemy mocno tematyczne komponenty oraz walkę, która pozwala nam rozwiązywać problematyczne sytuacje na dwa różne sposoby. Ostateczny werdykt: Niby drewniana gra, ale czuć tu ostre metalowe zacięcie

Uwielbiam dwuosobowe gry pojedynkowe, takie najlepiej z twistem lub dwoma. Ironwood ma w sobie coś z Roju: uniemożliwianie wygranej przeciwnikowi, przeciąganie liny, przechytrzenie swoim pionkiem pionku przeciwnika, coś z Roota: area control, piękny design, asymetryczne mocno strony i Pagana: szukanie totemów by wygrać lub by nie przegrać. Strategii na zwycięstwo jest wiele- można grać agresywnie, a można się bunkrować, można blefować na maksa albo próbować napadać na drugą stronę. Przez to, że w każdej rundzie można zagrać tylko trzy karty daje sporo opcji kombinowania, każda karta jest inna, ale zawsze do ręki dociąga się trzy podstawowe (no i conajmniej dwie niepodstawowe). Walka zmusza do zużywania kart (na każdej są też wartości wykorzystywane w walce) i czasami z żalem pozbywamy się dobrej karty by odeprzeć przeciwnika. Są tu fajne dylematy, No i wykonanie - ojej. Prosty i genialny pomysł by żelazna strona miała metalowe elementy a ta leśna drewniane. Polecam zainteresować się tym tytułem.