Icaion

Wrażenia po pierwszej rozgrywce: Icaion w odniesieniu do Mysthei jest grą euro, choć z delikatną interakcją. Pierwsze moje skojarzenia to Scythe. Popylamy naszym bohaterem po planszy, stawiamy budynki na hexach. Koniec końców Icaion to wyścig. Wyścig do kolosa, którego badamy pobierając od niego plastikowe kryształy płacąc tymi akrylowymi. Dają one przede wszystkim dużo punktów na koniec gry i podwajają punkty z żetonów punktowania, które zbieramy z centralnego pola zwanego "miastem". Jest to sposób punktowania, którego nie można zaniedbać. Dodatkowe punkty w trakcie gry zdobywamy za stawianie budynków i usuwanie pasożytów. Ja w swojej rozgrywce skupiłem się na tym ostatnim, gdyż moja postać dawała mi dodatkowe 2pkt za akcję usuwania tego plugastwa. Niestety o ile w 4-osobowej rozgrywce 3 graczy szło mniej więcej równo z punktacją tak gracz, który skupił się tylko na kolosie i na żetonach punktowania na koniec przebił nas prawie dwukrotnie. Zatem tak naprawdę będzie nam zawsze zależeć na jak najszybszym zebraniu różowego surowca i udaniu się do kolosa, bo ilość jego kryształów jest ograniczona liczbą graczy. To sprawia, że ta gra pomimo kilku losowych aspektów setup-u zawsze będzie wyglądała tak samo, czyli szybko zbieramy, lecimy do kolosa, a potem szybko do miasta po kafel punktowania i jak się uda to jeszcze raz do kolosa (a jak nie to rozwijamy infrastrukturę). Zagrałbym w to jeszcze raz, ale raczej Icaion nie zasili mojego kallaxa.