Bardzo sprytna gierka bazująca na wykładaniu kafli oraz ich nadbudowywania. Przypomina mi swoją rozgrywką trochę Solar City, ale główna różnica pomiędzy tymi tytułami jest budowanie wspólnej "mapy" w typie Carcassonne. Trochę losowości w grze wzmaga główkowanie, ale nie nudzisz się nic a nic przy rozgrywce. Nie przepadam za losowością w grach, chociaż rozumiem nieprzewidywalność jako faktor, na który gracz musi umieć odpowiedzieć tak dobrze jak potrafi to jednak unikam gier, gdzie jest jej za dużo. W G. nie doświadczyłem tego irytującego uczucia a nawet więcej - przyjemnie buduje komplet, który determinuje tu czy gdzie indziej. Zasady są proste, ale nie prostackie - zarówno dla młodych/nowych jak i wyjadaczy przyniesie sporo satysfakcji. Uważam, że oryginalna cena, jest nieco za wysoka na to znaleźć można w pudle i absolutnie dla mnie niezrozumiałe jest ponownie widzieć w pudle połowę czy więcej wolnej przestrzeni (nawet z dodatkiem w podstawce, jest spoooro miejsca). Polecam!

Gra mi mnie wręcz odstrasza swoją grafiką. Zasady ma lekko zagmatwane, ale idzie szybko zrozumieć. To co wkurza mnie najbardziej to losowość dobieranych kart i kafelków. Co prawda karty idą w drafcie, więc jesteśmy w stanie dostosować się, do tego co może wrócić, jednak i tak mnie to wkurzało, gdy odrzucałam kartę, by dobrać kafelek, a tam nie dość, że trafiał mi się słaby kafelek, to jeszcze gorsza karta. W drugiej partii było już znacznie lepiej pod względem planowania i rozumienia tego, co robię. Bardziej umiałam zapanować nad losowością, po prostu umiałam ją przewidzieć i się na nią przygotować. Lepiej też obchodziłam się z kartami. Nie podoba mi się jednak możliwość psucia planów, wtrącania się i ten wszechobecny chaos spowodowany obsługą gry. Po trzeciej partii Ginkgopolis zyskuje lekko w moich oczach, ale wciąż musze pograć i sprawdzić grę na większą liczbę osób. Ocena po 3 partiach w 2 osoby. Średni czas gry = 25 min.