Everdell zachwyca przede wszystkim pięknymi pięknymi ilustracjami oraz szczegółowo wykonanymi surowcami w grze. Gruba plansza gry, instrukcja została napisana w bardzo przejrzysty sposób i dość ciekawy jednocześnie. Minusem są dość ciękie karty. Gre rozkłada się dość szybko i zasady można wytłumaczyć dosłownie w 5 minut. 3 akcje które możesz wykonać i tyle. Ale mimo swojej prostoty jest trochę pola do kombinowania. Dzieki dużej ilości kart mamy tutaj spora regrywalność i prosty tryb solo.

Dla kogo? Idealne, aby zachęcić tematem gier osoby z większą wrażliwością estetyczna, a zarazem nie gra dla dzieci. Zasady gry nie są bardzo skomplikowane jednak mimo cukierkowego wyglądu odradzałbym wybór tego tytułu do gry z dziećmi poniżej 12roku życia. O co chodzi? W grze wcielamy się w budowniczych tytułowego miasteczka Everdell, którzy za zadanie będą mieli stworzyć idealna enklawę dla wszelkiej maści zwierzątek. W tym celu budować będziemy budynki, a takze rekrutować wszelkiej maści usługodawców wzbogacających funkcjonalność naszego miasteczka. Everdell to w zasadzie gra karciana z elementem worker placement. W grze będziemy musieli pozyskiwać różnego rodzaju zasoby, móc rozbudowywać nasze miasteczko. Niemniej powierzchnia Everdell nie jest z gumy! Tak więc każdy z graczy będzie mógł zagrać maksymalnie 15kart do swojego miasta. W związku z czym trzeba robić to z głową. Rozgrywka ma asymetryczna liczbę rund i kończy się w momencie ,gdy ostatni z graczy straci możliwość wykonania kolejnej akcji. Odczucia: Everdell jest klimatycznie lekką i nie stresując gr.ą Nie ma w niej jednej drogi do zwycięstwa, a karty, które będziemy mieli do dyspozycji pojawiają się w losowy sposób, tak więc ciężko w niej obrać od razu jakąś konkretną strategie, a raczej trzeba kombinować z wszystkim na bieżąco. Nie jestem też fanem dużej interakcji w grach typu euro, wiec w tym everdell również przypadł mi do gustu, ponieważ, z wyjątkiem podbierania kart i ewentualnego zagrania przeciwnikowi karty błazna każdy gracze nie są w stanie sobie dokuczyć. Największa wada Everdella jest ogranie. Gracz, który zna już karty i wie czego się spodziewać ma w tej grze dużą przewagę nad nowicjuszami, co może być frustrujące. Wykonanie: wykonanie jest bajeczne. Dużo osób narzeka na drzewo, które faktycznie nie spełnia szczególnie żadnej funkcji, ale ładnie się prezentuje i moje osobiste drzewo pomimo już sporej ilości rozegranych partii (w okolicach 20) wciąż wygląda dobrze i nie jest specjalnie zniszczone. Zasoby nie są generyczne lecz każdy ma swój wyjątkowy kształt i fakturę odpowiednią do tego co reprezentują. Ilustracje oraz grafiki na kartach to też majstersztyk i samo patrzenie na nie jest przyjemne.