Oj, jak ja długo się wahałam, czy kupić Diunę. W końcu kupiłam i NIE ŻAŁUJĘ! Tak wiele osób chwaliło Diunę, wszystkie recenzje i opinie były zawsze pozytywne, a przynajmniej ja nie spotkałam się z żadną bardzo negatywną oceną. Nie znam książki, nie znam tego uniwersum i obawiałam się trybu dla 2 graczy, w którym występuje 3 wirtualny gracz bot. Nie byłam pewna, czy rozgrywka w 2 osoby będzie tak samo satysfakcjonująca jak w 3 osoby. To wszystko składało się na to, że decyzję o kupnie Diuny odkładałam długo, aż w końcu kupiłam :) I co się okazało? Diuna nie wypada źle w trybie na 2 graczy. Na 3 osoby i 4 jest na pewno inaczej, bo grają wtedy "żywi" ludzie :) ale na szczęście naprawdę nie jest źle w trybie na 2 graczy, a nawet bym powiedziała, że gra się dobrze. W trybie 2 osobowym mamy ten element zaskoczenia, gdzie tym razem uda się nasz trzeci wirtualny przeciwnik, motywuje nas do brania udziału w konfliktach (bo również w nich uczestniczy). W każdym razie nie ma sielanki, trzeba się starać dobrze grać, żeby zarówno drugiemu graczowi jak i trzeciemu-wirtualnemu nie szło lepiej od nas. Małym minusem gry jest plansza, której pola mogłyby być nieco większe, nieco bardziej klimatyczne, bo na tak ogromnej planszy było realne narysować te pola inaczej. Mimo tego czuć klimat Diuny - piaszczystej planety, intrygi, lubiane mechaniki: worker placement i budowanie talii. Warto mieć Diunę w kolekcji lub chociaż zagrać.