Zdecydowanie ta pozycja spodoba się wszystkim fanom Zaginionej Wyspy Arnak. Mamy tutaj połączenie wielu mechanik, więc każdy znajdzie coś dla siebie. Rozgrywka trzyma w napięciu do końca i z biegiem tworzy napiętą atmosferę rywalizacji o wpływy między graczami. Mały minus dla mnie za tryb dwuosobowy - nie jestem fanem bawienia się z karcianym botem. Instrukcja bardzo czytelna, po pierwszych dwóch turach łatwo załapać, o co chodzi. Chętnie wrócę do tej gry i wypróbuję również dodatki.

W Diunę Imperium grałem już kilka razy. Mechanika daje sporo możliwości do kombinowania - deckbuilding pozwala na dostosowanie stylu gry pod siebie, karty intryg z kolei dają szansę odwrócić bieg bitwy czy też kupić szybko droższą rzecz. Sam worker-placement też jest przystępnie zrobiony i urozmaica rozgrywkę (jako, że zagranie odpowiedniej karty decyduje, gdzie nasz agent może stanąć zmusza nas to do kombinowania czy chcemy użyć karty teraz, czy później - by np. kupić inną kartę lub zdobyć z niej inne zyski podczas fazy odkrywania kart). Same umiejętności przedstawicieli rodów też fajnie wpływają na grę - dzięki nim raz na jakiś czas możemy nagle zdobyć więcej wojska, czy podejrzeć jaka karta przyjdzie zaraz nam do ręki. Gra dzieli się na fazy agentów gdy zagrywamy karty aby stanąć na polach i np. kupić wojsko do bitwy czy też zdobyć wodę i przyprawę. W tej fazie też zdobywamy wpływy u stronnictw politycznych (od Gildii po samego Imperatora). Potem odkrywamy karty, które nam zostały i kupujemy nowe do talii. Po tej fazie następuje bitwa i patrzymy, komu jak poszło na polu chwały. Podczas każdej z faz można też zagrać zdobyte karty intryg, które niejednokrotnie mogą popsuć szyki naszym przeciwnikom. Gra się do rozegrania odpowiedniej ilości tur lub do zdobycia 10 punktów. Z całego serca polecam tę grę - świetnie się podczas niej bawię za każdym razem, gdy ląduje na stole.