Cosmoctopus

Przyjemne, lekko zakamuflowane euro, z budowaniem silniczka i ciekawym motywem. Poziom złożoności jest taki pomiędzy Splendorem a Terraformacją Marsa i najczęściej gramy w nią gdy nie ma zbyt dużo czasu na grę w Marsa. Nada się tez jako gra imprezowa jeżeli mamy bardziej ogarnięte planszówkowo grono znajomych. Sama rozgrywka przebiega płynnie: poruszamy ośmiornicą na kafelek z przypisaną akcją którą wykonujemy, potem ewentualnie zagrywamy kartę od czasu do czasu uruchamiając jakiegoś combosa. Po dość dużej ilości rozgrywek jestem w stanie przytoczyć dwa minusy. Po pierwsze, brak zróżnicowania zasad na ilość graczy przez co gra na dwie osoby skupia się przede wszystkim na zdobywaniu dodatkowych podwójnych macek gdyż ich ilość jest taka sama jak przy grze na 4 osoby (grajac na 2 osoby najczęściej ustalamy że do zdobycia są 2 podwójne macki zamiast 4). Po drugie to mała ilość bonusowych kart za zdobycie pierwszej macki, są tylko 4 a przydałaby się jakaś różnorodność np. 4 do wylosowania na rozgrywkę z puli 8 lub 12. Pozatym gra się bardzo przyjemnie, gra daje możliwość szerokiego eksperymentowania z ułożeniem planszy do gry, karty i efekty fajnie ze sobą współgrają, a estetyka i dobre wykonanie i wiele elementów uprzyjemniają tylko rozgrywkę. Podoba mi się też klimat gry i elementy go wprowadzające: wielka głowa wyłupiastej ośmiornicy jako pionek, macki zamiast punktów zwycięstwa i drewniane znaczniki surowców w postaci szeptów, tuszu, gwiazd i monet. Pomimo tego że jest tylko w języku angielskim to w samej grze ilość języka angielskiego jest marginalna, większość kart opiera się na powszechnych symbolach + ewentualnie dokładne słowne wyjaśnienie. Cenowo jak za ilość elementów i zaawansowania rozgrywki jest bardzo uczciwie.