Mielenie surowców, czyli gra jakich wiele. Kolejna wariacja w tym temacie z niekoniecznie przełomową mechaniką. Raczej o powiewie świeżości bym w tym przypadku nie mówił. Tak mi się Clockworker skojarzył. Abstrakcyjna gra i mocno abstrakcyjny temat (ośmiornica w kosmosie), żeby nikt nie mógł narzekać, że nie poczuł klimatu. Gra nie jest skomplikowana w zasadach, szybko można jej się nauczyć i jeśli nie próbowaliście tego typu gier to może Wam się spodobać. Dla doświadczonych graczy - będzie to jedna z wielu.

Przyjemne, lekko zakamuflowane euro, z budowaniem silniczka i ciekawym motywem. Poziom złożoności jest taki pomiędzy Splendorem a Terraformacją Marsa i najczęściej gramy w nią gdy nie ma zbyt dużo czasu na grę w Marsa. Nada się tez jako gra imprezowa jeżeli mamy bardziej ogarnięte planszówkowo grono znajomych. Sama rozgrywka przebiega płynnie: poruszamy ośmiornicą na kafelek z przypisaną akcją którą wykonujemy, potem ewentualnie zagrywamy kartę od czasu do czasu uruchamiając jakiegoś combosa. Po dość dużej ilości rozgrywek jestem w stanie przytoczyć dwa minusy. Po pierwsze, brak zróżnicowania zasad na ilość graczy przez co gra na dwie osoby skupia się przede wszystkim na zdobywaniu dodatkowych podwójnych macek gdyż ich ilość jest taka sama jak przy grze na 4 osoby (grajac na 2 osoby najczęściej ustalamy że do zdobycia są 2 podwójne macki zamiast 4). Po drugie to mała ilość bonusowych kart za zdobycie pierwszej macki, są tylko 4 a przydałaby się jakaś różnorodność np. 4 do wylosowania na rozgrywkę z puli 8 lub 12. Pozatym gra się bardzo przyjemnie, gra daje możliwość szerokiego eksperymentowania z ułożeniem planszy do gry, karty i efekty fajnie ze sobą współgrają, a estetyka i dobre wykonanie i wiele elementów uprzyjemniają tylko rozgrywkę. Podoba mi się też klimat gry i elementy go wprowadzające: wielka głowa wyłupiastej ośmiornicy jako pionek, macki zamiast punktów zwycięstwa i drewniane znaczniki surowców w postaci szeptów, tuszu, gwiazd i monet. Pomimo tego że jest tylko w języku angielskim to w samej grze ilość języka angielskiego jest marginalna, większość kart opiera się na powszechnych symbolach + ewentualnie dokładne słowne wyjaśnienie. Cenowo jak za ilość elementów i zaawansowania rozgrywki jest bardzo uczciwie.

Przyjemna i relaksująca sałatka punktowa, raczej nic odkrywczego. Budowanie silniczka, któy w pewenym momencie ma się sprawnie odpalić. Cała rozgrywka jest płynna i można komuś robić na złość przemieszczając się w taki sposób, by zabrać mu możliwość dojścia do najbardziej pożądanego pola, jednak interakcji między graczami zbytnio niema. Ośmiornica i macki są super, ale raczej klimatu tutaj się nie poczuje zbyt wiele.