Najstarszy znany piec szklarski w Czarnym Lesie, będący częścią leśnej huty szkła, pochodzi z 1218 r. Przy hutach często powstawały małe leśne osady. Mieszkali tam dmuchacze szkła wraz z rodzinami, a także budnicy, którzy dostarczali węgiel drzewny i potaż, niezbędne do produkcji. Rozległe lasy pozwalały kontynuować prace, wytwórcy szkła mogli bowiem co kilka lat przenosić swoją działalność. Rodziny przekształcały wówczas opuszczone huty w domy i budynki gospodarcze, a rolnictwo i hodowla zwierząt zapewniały im utrzymanie. W rezultacie na terenie całego Czarnego Lasu zaczęły powstawać niezliczone majątki rolnicze, z których wiele przekształciło się w miasta i wsie.

W grze Czarny Las zaczynasz z małym dominium – potrzebujesz nowych budynków i zwierząt gospodarskich. Będziesz podróżować od wioski do wioski, aby skorzystać z pomocy najlepszych rzemieślników. Wybieraj odpowiednie budynki, dokładaj krajobrazy, produkuj szkło i poszerzaj swoje włości! Dwa koła zasobów pomogą Ci przechowywać dobra i prowadzić produkcję, a szeroki wybór budynków i ich różnych efektów zapewni mnóstwo ścieżek prowadzących do zwycięstwa.

Na czym to polega?

1. Każdy z graczy rozpoczyna z własną posiadłością – obszarem, który będzie mógł rozbudowywać i wzbogacać o lasy, pola uprawne czy stawy. Oprócz tego każdy ma do dyspozycji własną planszę produkcyjną, na której znajdują się koła zasobów służące do zarządzania zgromadzonymi dobrami.

2. Drugim istotnym obszarem jest plansza główna, gdzie znajdują się pola, na które możemy skierować swój pionek. Część z nich znajduje się przy warsztatach rzemieślników – reprezentujące je płytki będą zmieniały swoje położenie w trakcie gry.

3. Podczas swojej tury gracz może wydać specjalny zasób, by zamienić miejscami dwóch rzemieślników na planszy. Następnie przemieszcza swój pionek i wykonuje akcję przypisaną do przynajmniej jednego z pól, przy których się znajduje.

4. W ten sposób będziemy gromadzić zasoby i wymieniać je na inne, a także zarządzać budynkami i terenami należącymi do naszych posiadłości.

5. Gra kończy się, gdy przynajmniej jeden znacznik prowiantu na kole przyrządzania posiłków któregoś z graczy dotrze do odpowiedniego pola. Po rozegraniu ostatniej tury sumujemy punkty ze zgromadzonych zasobów, posiadłości, zwierząt i budynków, by wyłonić zwycięzcę.

Dlaczego pokochasz tę grę?

Gra świetnie sprawdzi się jako wprowadzenie do świata rozbudowanych strategii. Jej zasady są intuicyjne i względnie proste (zwłaszcza gdy opanujemy działanie kół zasobów), a całość opiera się na wymianie dóbr na inne, a potem jeszcze kolejne, coraz bardziej wartościowe. To nie lada gratka dla miłośników planszówek zaprojektowanych przez Uwe Rosenberga. Znajdziemy tu kultowe koła zasobów, które znamy z Ora et Labora czy Szklanego szlaku, tym razem połączone z mechaniką przydzielania robotników do pól na dynamicznie zmieniającej się planszy.
Mnogość dostępnych elementów (od różnorodnych, dwustronnych budynków, poprzez warsztaty o zmiennej dostępności aż po nasze własne zarządzanie zasobami) sprawia, że poszczególne partie różnią się od siebie i pozwalają na wypróbowanie zupełnie nowych strategii.
Oprócz klasycznego trybu gry instrukcja opisuje także specjalny wariant dwuosobowy wzbogacony o dodatkowy mechanizm zwiększający interakcję.