Czarny Las

Dla Kogo? Jestem monotematyczny... Dla fanów średnio ciężkich euro. Chociaż sugerując się przykładem moim i moich wspolgraczy mózg wam się przy tej grze zmęczy dość mocno. Klimatu oczywiście w tej grze nie ma za grosz i jakby ktoś wpadł na to żeby pograć z kimś kto nie lubi euro, albo jeszcze słabo ogarnia gry, to zdecydowanie świetny pomysł, żeby tę osobę na stałe do gier zrazić. O co chodzi? Jakie huty szkła w lesie. Ale prawdę powiedziawszy przez większość gry nawet nie pamiętałem, że tam jest jakieś szkło. Typowe euro z zbieraniem zasobów, punktów i tworzeniem własnego poletka, które, będzie nam budowało silnik, bądź dawało punkty na koniec gry. Zdecydowanie najciekawszym elementem są "kólka" z zasobami. W grze dostępne są dwa koła do produkcji dóbr specjalnych jednak w przeciwieństwie do większości gier euro jeżeli stać nas na wyprodukowanie dobra to robimy to natychmiast i automatycznie zużywając przy tym zasoby podstawowe co nie raz może pokrzyżować na plany. Wrażenia: Nie grałem w dużo gier UWr Rosenberga, ale nigdy nie byłem jakimś wielkim fanem jego gier, to też nie ciągnęło mnie do kolejnych tytułów. "Czarny las" tę sytuację zmienił, bo gra bardzo mi się spodobała i mam nadzieję niebawem zagrać ponownie. Zasady gry są bardzo proste a rozkminka jest naprawdę przyjemna. Nawet gdy coś źle zaplanujemy i stracony zasoby to nie jesteśmy w...wiadomo gdzie i prawdopodobnie jeszcze damy radę się odbić Wykonanie: gra wykonana jest zde ydowanir w stylu niemieckimi, czyli dość minimalistycznym. Chociaż ilustracje na kafelkach i elementach są naprawdę ładne i nieźle odstają od twórczości Pana Klemensa. Jeżeli miałbym się do czegoś przyczepić to pudełko. Jest ładne, ale zupełnie nie pasuje mi do tej gry i obawiam się, że może być sporo ludzi spodziewających się gry pokroju "Leśnego Rozdania" i to będzie dla nich szok.