W tej grze najbardziej podoba mi się mechanizm polegający na wsuwaniu kart w planszetce gracza. Karty najlepiej wkłada się bez koszulek, co dla mnie jest sporym minusem, ponieważ takie wsuwanie i wysuwanie kart zwiększa szansę, że po prostu się z czasem poniszczą. Poza tym Aquatica wizualnie prezentuje się bardzo dobrze, zwłaszcza manty, które dodatkowo są miłe w dotyku. Jednakże już po kilku partiach gra mi się po prostu znudziła.

Aquatica kupiła mnie ślicznym wykonaniem. Przepiękne grafiki podwodnych krajobrazów, syren, potwornych stworzeń z głębin przykuwają wzrok i uprzyjemniają rozgrywkę. Bardzo podoba mi się myk z 3 warstwowymi planszetkami gracza i mechaniką stopniowego wsuwania kart. Dzięki temu zdobywamy różne bonusy i możemy robić całkiem fajne kombosy w naszej turze. Oprócz tego gra polega na taktycznym zagrywaniu swoich kart postaci z ręki oraz zmyślne dodawanie do tego zestawu dodatkowych potworów z głębin, żeby poszerzyć swoje możliwości różnych akcji. Generalnie jest to wyścig o to kto pierwszy spełni 4 warunki zwycięstwa i potem jest podsumowanie ilości punktów zdobytych w trakcie gry i z zdobytych kart podwodnych krain. Gra się szybko i tury płyną dość dynamicznie. ponieważ nie ma negatywnej interakcji to w turach innych graczy można kombinować swoje następne ruchy o kombosy. Chyba, że ktoś nam sprzątnie sprzed nosa tą konkretną kartą na którą się szykowaliśmy. Solo też można popykać, choć uważam, że jest ciekawiej jak się ma dodatek. Aquatica ma stałe miejsce w mojej kolekcji.