Jeden z największych zawodów tego roku. Gra, która na papierze ma wszystko - ciekawy motyw, pomysł, przepiękną, wręcz filmową okładkę. Rozgrywka w Adele jest podzielona na rundy. W każdej z nich gracze będący załogą, wybierają akcje i kładą na nich swoje kosteczki. Robią to w ukryciu przed tytułową Adele, która jest Sztuczną Inteligencją i niejako zarządza statkiem. 1 vs many. No i byłoby ok, gdyby w sumie spora ilość zasad i możliwości nie przełożyła się na robienie wyłącznie kilku rzeczy (wśród załogi) - chodzenie, szukanie przedmiotów, wyłączanie reczy zrobionych przez Adele i pick-up and deliver. To tyle. Chodzimy, podnosimy znajdźki i zanosimy je w odpowiednie miejsca. Nie gralem postacią Adele (czyli komputerkiem), ale wiem, ze tez i osobie, ktora grala podobało sie srednio. Szkoda. Zmarnowany pomysl i potencjal.

Nic specjalnego, wiele jest lepszych gier na rynku. Pierwsza gra do której podchodziłem negatywnie przed grą. Przez to, że oczekiwania były niskie, to gra zaskoczyła na plus. Grając Adelą utrudniasz życie innym graczom. Natomiast grając członkiem załogi statku, eksplorujesz statek, przenosisz przedmioty między pomieszczeniami i usuwasz pułapki zastawione przez Adel. Momentami gra mnie wymęczyła, raczej sam nigdy nie będę chciał do niej wrócić, ale jakby ktoś chciał to zagram. Jednak szkoda czasu, bo przecież tyle gier czeka w pudełkach.