Wędrowcy znad Południowego Tygrysu

Zaskakująca z kilku powodow: bo wcale nie planowałem jej kupować; bo średnio podobały mi się dotychczasowe gry Shema; bo sprawdzilem w tryb solo, czego nigdy nie robię, i jest bardzo fajny (i trudny). Nie potwierdzam: zarzutów do instrukcji (nie jest wzorcowa, ale da się przeżyć); przekombinowania (mechaniki nakładają się wzajemnie na siebie i jednoczesnie kleją fabularnie, co daje klimat (w euro) i zrównoważony flow rozgrywki), oraz rzekomych dłużyzn - (gra jest relatywnie szybka a mechanizm wyścigu fajnie bilansuje tempo gry). Generalnie? No bardzo chwalę tę grę... Takich przykładowo Najeżdzcow z Północy czy ze Scythii, to perscy Wędrowcy wciągają nosem. A czy w ogole Wedrowcy są? To set collection zmiksowany z dice placement, w układzie wyścigu, gdzie warto być pierwszym, warto mieć wybór i kontrolę, niestety liczne wybory utrudniają nam życie - wszystkiego nie ogarniemy, a zdecydować się trudno. Relatywnie easy to learn (dla ogranych graczy, bo zasad trochę jest, ale jak wspominałem, narracyjnie się zapamiętują) ale na pewno hard to master (szczególnie solo.. tak mnie ta automa leję, że szok). Potwierdzam, że gra wywoluje jakieś skojarzenia z Wyprawą Darwina, gdzieś przebijaja też refleksy z GWT. Ale za mało grałem w tamte gry, żeby uczciwie podpisać się pod tezą o bliższych związkach z wymienionymi. Sumarycznie? WzPT to wielkie zaskoczenie tego roku: trafiła do mnie przypadkiem i szturmem wdarła się na salony. Na tę chwilę nie znajduję istotnych wad: jedyne zarzuty, na siłę formulowane, to grafiki Miko (ja umiarkowanie lubię) i cieniutkie karty. Poza tym nie mam na co narzekac. Gra bardzo siadła wspolgraczom, mnie wręcz zauroczyła, stąd testy i rozgrywki solo (ewenement u mnie). Dla mnie bomba.. będzie pretendowała do mojego odkrycia albo gry roku 2024. Eurosucharzystom polecam sprawdzić!