Gra prosta w zasadach ale trudna w gameplayu. Każdy ruch wydaje się atrakcyjny a zarazem kosztowny. Do tego goni nas czas w postaci ograniczonej liczby rund. Gra ma wiele dróg do zwycięstwa i ciężko się zdecydować którą podążyć. Jest też trochę negatywnej interakcji więc jak dla mnie dodatkowy plus. Na dwie osoby przyjemnie się gra. Do tego dochodzi jeszcze dodatek dla bardziej masochistycznych graczy. Must have dla każdego planszowkowicza.

Tzolkin to póki co jedyna gra która wróciła do mojej kolekcji i to z przytupem, bo dokupiłam jeszcze znaczniki wydrukowane w 3D. Tzolkin sprzedałam kiedyś i to był błąd. Gra ma oryginalną, innowacyjną mechanikę kół (wyjątkową jak na czasy, kiedy gra powstała), worker placement, którego uwielbiam, elementy strategii i ekonomii. To wszystko sprawia, że gra jest ciekawa i przyjemna. Najpierw oczywiście musimy poznać dobrze zasady, bo gra jest troszkę trudniejsza. Musimy na wiele rzeczy zwracać uwagę i obrać strategie. Jedyną, bardzo irytującą rzeczą w grze jest karmienie robotników. Podczas rozgrywki w dużej mierze musimy się skupiać na tym, żeby zawsze mieć wystarczającą ilość kukurydzy. Nie żałuję, że po raz drugi kupiłam Tzolkin, bo to jest klasyk z wyjątkową mechaniką kół dla zaawansowanych graczy