#spartakuskrewizdrada Dla kogo? Mimo mało famillyfrendly tematu gra idealnie sprawdziłaby się do grania z nieco większymi dziećmi. Generalnie jeżeli ktoś szuka cięższej gry imprezowej na 4 osoby to Spartakus jest jak znalazł. Klimat jest! Losowości...cóż już nawet nie całe wiadro, a bardziej wanna, z której wyciągnięto korek, a mimo to wciąż się z niej przelewa. O co chodzi? Każdy z graczy wcieli się w jeden z rodów Rzymu, które prowadzą szkoły dla wojowników walczących na arenie. Celem graczy, będzie organizowanie kolejnych śmiercionośnych igrzysk oraz zdobycie jak największej chwały. Gra podzielona jest na kilka, faz w których gracze będą knuć, pozyskiwań nowych niewolników, gladiatorów oraz ekwipunek dla nich. Kulminacją rundy będzie ww. organizowanie walk, w których niezależnie od ilości graczy zawsze zmierzy się dwóch gladiatorów. Każdy z wojowników ma swoje statystki wyznaczające iloma kostkami będziemy rzucać. "Kulamy" dopóki, któryś z graczy nie zginie. Następnie zwycięzca zdobywa dla swego Pana chwałę, a gra kończy sie, gdy osiągniemy odpowiedni jej poziom. Wrażenia: Słowo, które pierwsze przychodzi mi do głowy, gdy myślę o Spartakusie to "śmieszna". W grze faktycznie czuje klimat wbijanie sobie szpilek, knucie i kombinowaniu już nawet nie tego jak wygrać, ale jak innym uprzykrzyć życie jest podstawą tej gry. Rzucanie kośćmi to jak zwykle festiwal losowości, ale jest na swój poziom satysfakcjonujące i przyjemne. Nie unikniemy oczywiście dzięki temu sytuacji, gdy niepokonany champion w pełnym rynsztunku trafi na żółtodzioba, który dzięki szczęściu rozgromi mocarza, a ten w kolejnej rundzie umrze na sepsę, czy inną cholerę. :D Gra w mojej opinii ma sens wyłacznie w pełnym składzie, aczkolwiek trwa ona wtedy długo....i to baaaaardzo długo. Należy, wiec moim zdaniem brać na to poprawkę i grać dla klimatu i śmiechu, a nie koniecznie optymalnie. Wykonanie: Nie przesadzę jeżeli powiem, że ilustrację w nowej edycji Spartakusa, to mokry sen Franza Klemensa. Jest absolutnie paskudna, co potęguje "śmieszność" rozgrywki. Natomiast jeżeli chodzi o jakość elementów to wszystko jest jak najbardziej ok. Figurki są tylko 4, ale to i tak więcej niż nam potrzeba, a każda jest dobrej jakości. Wszelki papier/karton też jest okej nie wyróżniając się ani na plus jak i na minus.

Spartakus jest grą dla graczy i tu zadanie: zinterpretuj teraz gracza koleżanko/kolego odbiorco. Gra jest świetna. Bez innowacji ale za to idealnie korzystająca z mechanik które już były. Mamy mocny rpgowy sznyt w fazie areny, blef, grę nad stołem, bidding, wylewający się klimat, łatwe do przyswojenia zasady tożsame z rozgrywką - tłumaczyłem i grałem w Spartacusa z ludźmi nie grającymi w planszówki - dało się. Będzie brutalnie, będzie negatywnie ale uwierz mi, na koniec zostawisz kciuk skierowany ku górze.