Bardzo cenie Scythe'a choć to gra oszustka. Obiecuje swym wyglądem epickie boje, przemoc na planszy i przepychanki nad stołem. Tymczasem jest faktycznym wyścigiemw klasie euro, opatrzonych refleksami fantastycznych wizji Jakuba Różalskiego. Jeżeli uporamy się z tym oszustwem, wyjdziemy na prostą, tzn. otrzymamy całkiem zgrabne i przyjemne euro. Bardzo lubię Scythe'a, lubię obcować z ta grą, tj. Oglądać grafiki, czytać historie zawarte na jej kartach (bez żadnego.znaczenia dla gry), przekładać w palcach metalowe monety, dokupione w ramach dodatków.. ta gra to czystq przyjemnosc.. klimatyczny eurosucharek, jakby to dziwnie nie brzmialo.

Ta gra wywołuje u mnie mieszane uczucia. Zawsze chętnie zagram jak ktoś zaproponuje i znów będę oczekiwał epickiej gry. Niestety jakoś mi się taka jeszcze nie trafiła :(. Kilka podejść do wersji planszowej zniechęciło moje towarzystwo do niej i rzadko w nią gramy obecnie. Miałem nadzieję, że wersja cyfrowa zmieni to i będzie można w końcu pograć online z kimś kto tę grę zna i lubi. Udało się pograć kilka razy z wprawionymi graczami, ale dalej nie zachwyca mnie jako gra. Najbardziej podoba mi się w niej klimat i grafiki rodaka, pana Różalskiego... i mechy :). Swoją droga zastanawiam się, czy bez tych grafik, gra zyskała by taką popularność. W grze chodzimy po planszy i mielimy zasoby na powtarzalnych akcjach, na dłuższą metę - nudno. No cóż dla mnie to takie 3/5, ale dorzucam pół gwiazdki za wykonie i grafiki. Raczej się jej nie pozbędę, bo mam do niej spory sentyment. Może kiedyś ktoś, mnie nią na nowo zarazi?, zobaczymy.