Sabotażysta

W samego "Sabotażystę", bez dodatku graliśmy kilka razy raptem, ale zawsze w sześcioosobowym składzie i wydawało się ok. Potem dołożyliśmy dodatek, zrobiło się znacznie ciekawiej, w pięć - sześć osób zawsze była zabawa. A potem postanowiliśmy wkręcić w grę znajomych samym "Sabotażystą"... W cztery osoby to była totalna porażka. Wiało nudą, nie działo się kompletnie nic. W zasadzie od razu wiadomo było, kto jest sabotażystą. Nie muszę dodawać, że znajomi nie zapałali do gry sympatią, a i my byliśmy zdziwieni, jak bardzo ona nie działa przy, wydawało by się, solidnym składzie jak na planszówki. Więc generalnie polecam, ale tylko z dodatkiem i z większą ekipą. Sprawdza się też z dziećmi, o ile są odporne na trochę negatywnej interakcji w postaci blokowania im możliwości dokładania kart tuneli do planszy. Nasz obecnie szesnastoletni syn do tej pory lubi do tej gry wracać na rodzinnych imprezach, a gra w nią od 10. roku życia.