Zasiadając do ReDraw, myślałam, że gra będzie podobna do Podaj dalej!, niestety ReDraw nie dorównało tamtemu klasykowi. Zamiast świetnej zabawy i salw śmiechu, otrzymaliśmy przekrzykiwanie się i nerwowe czytanie kart. Najważniejszą rolę w ReDraw odgrywa czas. Kartę, czyli punkt, zdobywa osoba, która odgadnie rysowane hasło, stąd też każdy z graczy w pośpiechu analizuje słowa na kartach, które na dodatek specjalnie są napisane fikuśną czcionką. Po znalezieniu możliwie pasującego słowa, gracze je wręcz wykrzykują w nadziei, że znaleźli rozwiązanie. Dziwnym aspektem rozgrywki jest również to, że nie mamy żadnego interesu w tym, aby inni gracze zgadli hasło. Naszym zadaniem jest rysować, jak najlepiej potrafimy i liczyć, że ktoś się domyśli, o co nam chodzi. ReDraw ma małą interakcję z innymi graczami jak na imprezówkę oraz potrafi być nielogiczna i nieczytelna :( ~ Kasia

Myślałam, że gra będzie pomieszaniem klasycznych rysowanych kalamburów z Podaj dalej, a okazała się bardzo chaotycznym i niegrywalnym gniotem. Podczas rundy jedna osoba rysuje, reszta krzyczy, co to może być i czasem może strzelić i zgadnąć. Rysowanie po kimś też wypada słabo, bo kartki są dość małe i przy trzecim rysowaniu to są już bazgroły. Słaba gra. Grane w 4, 5 i 6 osób. Średni czas = 22 min.

Gra, która roboczo nazywam "bazgroły". Rysujemy na kartach z zaczetym już wstępnie obrazku na jeden z zadanych na kartach tematów, a reszta zgaduje. O ile przy pierwszym obrazku jest to nic nadzwyczajnego to każda kartę wykorzystujemy do trzech kolejnych haseł co czasami jest naprawdę karkołomne i zabawne. Mi kojarzy się z tajnikami, na których już nie mogę patrzeć. Natomiast w Redraw wciąż bardzo chętnie zagram.