Zbuntowane księżniczki

[współpracareklamowa] Egzemplarz gry otrzymaliśmy bezzwrotnie od wydawnictwa Muduko, za co bardzo dziękujemy! Wydawca nie ma wpływu na treść recenzji.

W grze wcielamy się w księżniczki, które nie spieszą się do małżeństwa i próbują trzymać się z dala od książąt podczas balu, aby uniknąć oświadczyn. Szczególną ostrożność trzeba zachować wobec żaby, która okazuje się zaczarowanym księciem. Gra mogłaby mieć przypisany dowolny temat, jednak trzeba przyznać, że ten jest dość nietypowy i z pewnością przyciąga uwagę.

Zasady są dość dobrze wyjaśnione w instrukcji i nie są zbyt trudne do wytłumaczenia. Osobom, które nie miały styczności z pojęciem "zbieranie lew", warto dokładniej wyjaśnić, o co w tym wszystkim chodzi, a najlepiej rozegrać przykładową rundę, by nie czuły się zagubione.

Zbuntowane księżniczki opierają się głównie na mechanice zbierania lew (ang. trick-taking), w której gracz zagrywający najsilniejszą kartę spośród wszystkich wyłożonych w danej rundzie wygrywa tę lewę. W tej grze jednak często zależy nam na tym, aby NIE zebrać danej lewy, zwłaszcza gdy na stole znajdują się książęta. Na początku gry wybieramy lub losujemy księżniczkę posiadającą specjalną umiejętność, którą można wykorzystać raz w każdej rundzie. Niektóre są ciekawe, a inne mniej przydatne.

Karty mają wartości od 1 do 12 i występują w czterech kolorach: czerwonym (księżniczki), żółtym (wróżki), zielonym (zwierzęta) oraz niebieskim (książęta). Książęta posiadają również punkty oświadczyn, które chcemy unikać. Podczas rundy gracze kolejno rozgrywają lewy, aż wszystkie karty z ręki zostaną zagrane. Rozpoczynający gracz wykłada kartę na stół, określając kolor wiodący. Pozostali gracze muszą zagrać kartę tego samego koloru, chyba że nie mają takiej na ręce, wtedy mogą zagrać inną. Jest to wtedy idealna okazja, by podrzucić kartę z książętami, co sprawia dużo radości. Wśród zielonych kart ze zwierzętami znajduje się również zaczarowana żaba, która zamiast 1 punktu oświadczyn (jak książęta) ma aż 5 punktów. Jej musimy się najbardziej strzec!

Po zakończeniu rundy podliczamy punkty oświadczyn zdobyte z kart książąt oraz zaczarowanej żaby. Dla szalonych graczy istnieje dodatkowa opcja: zebranie w jednej rundzie wszystkich kart książąt wraz z żabą pozwala zdobyć -10 punktów. Rozgrywka trwa 5 rund, a zwycięża osoba z najmniejszą liczbą punktów oświadczyn.

O czym warto jeszcze wspomnieć, to w grze znajdują się także karty rund, które sprawiają, że rozgrywka staje się niebanalna i ciekawa. Karty te wprowadzają specjalne zasady. Jest ich aż 26, a w każdej rozgrywce losujemy tylko pięć, co zwiększa regrywalność. Karty rund określają również, ile kart z ręki będziemy przekazywać osobom po prawej i/lub lewej stronie na początku rundy. To świetny sposób na pozbycie się niechcianych kart, ale możemy też otrzymać niekorzystne karty od innych graczy.

Moim zdaniem im więcej graczy, tym lepiej. Najlepiej grać od 4 osób – przy 3 graczach wydawało mi się, że było za mało interakcji pomiędzy graczami. Grając w 6 osób, używamy wszystkich kart.

W zależności od liczby graczy, moje rozgrywki trwały od 30 do 50 minut.

Największą uwagę w tej grze przyciągają piękne ilustracje na kartach. Bardzo przypadła mi do gustu ta kreska. Szkoda jednak, że są one identyczne na kartach tego samego rodzaju – ciekawiej byłoby, gdyby różniły się w zależności od siły karty. Natomiast są one dobrej jakości, ale i tak polecam je zakoszulkować, ponieważ będziemy je często tasować.

Ostatnio zrobiły się popularne gry z mechaniką trick-takingu, a Zbuntowane księżniczki na pewno należą do udanych tytułów tego typu. Unikanie zbierania lew z kartami książąt, podrzucanie ich komuś innemu, gdy jest ku temu okazja, sprawia dużo radości oraz śmiechu przy stole. Natomiast karty rund dodające specjalną zasadę do rozgrywki, sprawiają że gra jest niebanalna. Lubię takie karcianki z negatywną interakcją, więc chętnie do niej wracam, gdy chcę zagrać w coś luźniejszego. Myślę też, że to, czy gra podejdzie komuś, zależy również od towarzystwa, w jakim się w nią zagra.

/Patrycja