Nie udało mi się jeszcze zagrać w duże Maracaibo, choć na pierwszy rzut oka Piraci wydają się nie mieć nic wspólnego ze swoim starszym bratem. Oczywiście poza tematyką. W Piratach z Maracaibo będziemy podróżować przez karty, które są jednocześnie mapą, polami akcji, jak i rynkiem zakupu kart. Genialny pomysł! Akcje wykonuje się podobnie jak w GWT czy wspomnianym już Maracaibo. Mamy punkty ruchu do wydania i przemieszczamy się w stronę wyspy, po drodze zatrzymując się na kartach i używając akcji. Dodatkowo wzmacniamy swoją postać poprzez ulepszanie naszych planszetek. Stamtąd możemy zdobyć jednorazowe bonusy lub stałe zdolności. Bardzo przyjemny, szybki tytuł z dużą liczbą możliwości do podjęcia w trakcie gry. Ocena po 1 partii w 3 osoby. Czas gry = 70 min.

Jak na godzinę rozgrywki, gra daje dużą przestrzeń punktową do różnicowania wyników - dla wprawionych spokojnie 200-300 punktów. Dzięki temu uniknie się poczucia przegranej o włos, tak jak w grach do niewielu punktów zbliżonego kalibru (np. Czerwona Katedra). Już gra podstawowa jest treściwa, a jednocześnie przystępna do przyswojenia. Osoby znające Pfistera z innych gier (GWT, Boonlake) skojarzą niektóre mechaniki i oznaczenia, działające odrobinę inaczej. Dla mających mniej czasu i środków na dokopanie się do skarbu, czyli dużego Maracaibo, interesująca opcja.

Całkiem przyjemny 'eurasek'. Tylko ta ikonografia... przywodzi mi na myśl 'Zaginioną Wyspę Arnak'. Zasady nie są trudne, ale jest ich względnie sporo (takich 'mikroreguł'), bo i sposobów punktowania sporo a zatem i wiele dróg do zwycięstwa. Do tego dochodzi sporo 'mikromodułów'. "Regrywalność" oceniana z perspektywy mnogości początkowych ustawień (nie tylko osiągana przez te malutkie rozszerzenia w podstawowym pudełku, ale przede wszystkim przez różne układy "planszy z kart", losowe rozłożenie kart początkowych, a także różne potencjalne zestawy kart początkowych losowane z całkiem pokaźnego zbioru) jest niezaprzeczalnie ogromna. Ale czy rozgrywka na tyle wciąga, by chcieć ponawiać te rozgrywki tak często? Czy startowy układ tak bardzo wpływa na grę, że rozgrywka od rozgrywki różni się tak bardzo? Zdecydowanie nie. W moim odczuciu ta gra niczym specjalnie się nie wyróżnia w swojej kategorii. Wykonanie nieadekwatne do ceny. Podobnie jak w Arnaku - w pudełku wszystko lata, co najwyżej posegregowane w woreczki strunowe a kartonowe planszetki już prosto z pudełka są wypaczone.