W krainie Parków, gdzie przyrody łaskotki, Gra zatytułowana "Parki", to jak radosne potok dźwięków. Niezła regrywalność, jak sezonów zmiana, Plansze nowe, jak wiosenna kwitnienia lawina. Świetne wykonanie, jak w rękach mistrza rzeźby, Gra w Parki to jak spacer w zielonych sferach snów. Wypraska idealnie dopasowana, jak na parkowym szlaku, Wszystko w swoim miejscu, jak kamyki na brzegu strumyka. Przestojów brak, czas jak strumień, płynie gładko, Niczym wędrowiec w parku, niezakłócony spokojem lasu szum. Mechanika poruszania się turystami, jak zaplanowana wędrówka, Każdy krok, jak ukłon w stronę natury, jak kwiatów gra ta mnóstwo. Piękne ilustracje, jak malowidło artysty, Parki stają się sztuką, co w oku widza rozbłysk. Podsumowując, gra "Parki" to jak wiersz w przyrodzie, W słońcu gramy, jak w bujnych ogrodzie.

Parki to wypad po amerykańskich parkach narodowych bez wychodzenia z domu. Gra jest nie tylko piękna, ale i pouczająca. Zbieraj parki, rób zdjęcia, zdobywaj punkty i jednocześnie rozszerzaj wiedzę o USA. Kolorowa, urocza i edukacyjna – Parki są jak kawałek Ameryki w każdej karcie. Jeśli chcesz nie tylko dobrze się bawić, ale też podreperować swoją wiedzę geograficzną, to Parki są hitem. Piękno w kartach i szczypta edukacji – takie połączenie zawsze robi robotę!

Gra zawiera przepis na dobrą grę rodzinną - prosta, powtarzalna mechanika i spokojny klimat wędrówki. Jednak w moim odczuciu pozycja ta bardziej trafi do graczy szukających lekkiego przerywnika pomiędzy cięższymi planszówkowymi tytułami, niż do młodej latorośli, która nie skupi swej uwagi przy takiej sielskiej i mimo wszystko stosunkowo długiej rozgrywce. Tym co zdecydowanie wyróżnia tę pozycję spośród setek jej podobnych jest jej szata graficzna. Wszyscy fani Dixita i ciekawych planszówkowych ilustracji znajdą tutaj prawdziwą ucztę. Nadmienię tylko, że w instrukcji całą osobną stronę zajął spis osób zaangażowanych w tworzenie ilustracji do tego małego dzieła sztuki. Na zakończenie dodam, że gra zdecydowanie powinna zostać wydana z polskim motywem parków narodowych, sądzę, że dzięki temu wśród rodzimych graczy osiągnęłaby jeszcze większy sukces niż jej amerykański pierwowzór.

Parki są dość prostą grą, którą można traktować jako filler. Powinna się też sprawdzić jako gra familijna. Niezaprzeczalnie jest to jedna z najładniejszych gier w jakie grałem. Do tego wypraska i organizacja pudełka są idealne. Wszystko się mieści i nic nie lata, co niestety nie jest ostatnio standardem. Rozgrywka jest prosta a zasady da się wytłumaczyć w kilka minut. Sam setup jest także szybki. Gra wymaga chwili na skonstruowanie sensownego silniczka z kart. Występuje tutaj również negatywna interakcja poprzez podkradanie sobie zasobów lub wynikająca z mechaniki gry. Nie da się wykonać akcji z pola na którym już jest inny gracz. Inne cele, pory roku oraz sam tor sprawiają że gra jest regrywalna.

Przekonała. Się na własnej skórze, że gra jest nie tylko piękna i z komponentami niezwykłej jakości. Jest też bardzo przyjemna, graliśmy dotąd tylko we dwoje, sprawia sporo frajdy. Łatwa do przyswojenia, ale rozgrywka daje nieco emocji w wyścigu po najlepsze parki. Świetnie wyważona pod tym względem, przyjemna i wciągająca jednocześnie. Podejrzewam, że po pewnym czasie sięgniemy po dodatek, żeby jednak pogłębić nieco rozgrywkę.

Przepięknie wydana gra, wyglądająca jak produkt luksusowy z kickstartera. Karty są ślicznie namalowane, znaczniki idealne, gdyż przedstawiają to, co faktycznie oznaczają, a wypraska świetna, bo mieści wszystkie elementy gry i można ją wyłożyć na stół i korzystać wygodnie z znaczników. Nawet znaczniki zdjęć są dopracowane, bo każde z nich jest unikatowe. Mimo, że cena za grę jest dość wysoka, to nie żałuję raczej wydanych pieniędzy. Gra wygląda jak perełka w kolekcji, a przystępne zasady można właściwie każdej osobie szybko wytłumaczyć, bo rozgrywka jest bardzo łatwa. Wędrujemy szlakiem, zdobywamy surowce i kupujemy karty. Parki to mieszanka takich gier jak Psi Park i Splendor