Nidavellir

Dla kogo? Dla fanów trochę ambitniejszych gier imprezowych. Gra na 5 graczy trwa dosłownie z 20-30min. Gra jednak zajmuje sporo miejsca więc trzeba to brać pod uwagę. Gra jest banalnie prosta także z powodzeniem można zagrać nawet z graczem w wieku wczesnoszkolnym. O co chodzi? Po wiekach spokoju w królestwie krasnoludów nastąpił kryzys. Przebudził się przerażający smok Fafnir, który łaknie zemsty. Gracze w wcielają się w jednego z członków rady królewskiej, a ich zadaniem będzie odwiedzenie wszystkich karczm w królestwie i zrekrutowanie jak najlepszej armii do walki ze smokiem. Opis gry dość wiernie odwzorowuje cała mechanikę gry. Gracze będą za pomocną monet rekrutować wojowników oraz bohaterów, a osoba z najmocniejsza armią zostaje zwycięzcą. Odczucia: Gra jest bardzo prosta i przyjemna. Nie jestem fanem gier licytacyjnych, ale ta bardzo przypadła mi do gustu. Sposób licytacji oraz zdobywania mocniejszych monet jest dość emocjonująca, ale nie generuje stresu i nie drażni. Jedyne co mi się w grze średnio podoba to set up. Gra pomimo iż jest prosta i krótka dramatycznie długo się rozkłada i jest w tym względzie dość upierdliwa. Wykonanie: Ilustracje na kartach nie są brzydkie chociaż mi nie szczególnie przypadku do gustu. Poza tym wykonanie jest bardzo fajne. Karty są dobrej jakości. A żetony są duże i dość grube. Mechanicznie i set upowo wszystko się ładnie spina, wiec w tym względzie też jest wszystko ok.