Miecz Samuraja

"Ulepszona wersja banga", z podziałem na role, gdzie nikt nie wie, kogo atakuje, oprócz shoguna, bo ten jest jawny. Można go oczywiście jako ninja też zaatakować, ale to jak przywiesić sobie identyfikator "jestem ninja", a to rzadko dobry pomysł. Gracz, który straci wszystkie życie traci punkt honoru, jeśli ktoś straci wszystkie punkty honoru gra automatycznie się kończy i patrzymy, która drużyna zgromadziła najwięcej honoru. Dla mnie lepsza wariacja Banga i też klimat samurajski bardziej do mnie przemawia, czy umiejętności samurajów, ale gra słabo się skaluje. Nie będzie działała w mniejszym gronie. Poza tym, w zależności od grupy może się trochę przeciągać. Osobiście bardzo przyjemnie mi się w to gra, proste do wytłumaczenia, proste w obsłudze, no i mechanizm ról też się sprawdza, choć dużo zależy od grupy, to mówię od razu. Zachowania są nieoczywiste i trzeba dobrze analizować pozornie niezależne od siebie działania. Dużym też plusem dla mnie jest to, że kiedy przychodzi moja tura, to zawsze mam jakieś karty na ręce, nie tak, jak to jest w Bangu.