To co gra oferuje na plus to na pewno interesujący system ekonomiczny, który wymaga od graczy strategicznego zarządzania zasobami i inwestowania w rozwój miasta. Bardzo ciekawy jest tu system zmiany cen w zależności od ludności i popytu. Kutna Hora to gra o sprytnym i strategicznym rywalizowaniu, gdzie gracze muszą uważać na swoje ruchy i przewidywać działania przeciwników. Trzeba umiejętnie zarządzać swoimi zasobami jakimi są monety by zyskać przewagę w mieście jak i w kopalniach. Średnim pomysłem wydają się monarchowie którzy punktują dla wszystkich graczy i rzadko co opłaca się ich zagrywać. Na minus jedynie wykonanie gry, plansze składamy jak puzzle czego nie jestem fanem po zaledwie kilku grach plansza już delikatnie się rozwarstwia.

Kutna Hora po pierwszej rozgrywce wywarła na mnie duże wrażenie. Gra jest całkiem łatwa w zasadach, wszystko jest przejrzyste i ciekawie pomyślane. Gra bardzo urzekła mnie swoim wyglądem, choć jest on dość skromny, to drewniane znaczniki, dwuwarstwowe planszetki i świecące wykończenia kart i plansz są prześliczne! Co do samej rozgrywki to w jakimś stopniu przypomina mi Brassa, choć te gry nie wydają mi się podobne gameplay-owo. Bardziej chodzi mi o klimat i tematykę. Tu węgiel i tam węgiel. Pierwsze wrażenia bardzo na plus, dużo rzeczy do robienia, dużo jeszcze do nauczenia. Zarządzanie kartami też super. Chętnie ponownie zagram. Ocena po 1 partii w 3 osoby. Czas gry = 121 min.