Gracze wcielają się w fotografów przemieszczających się wokół ośmiokątnego toru i zbierających karty „kimono”. Na karcie mogą się znaleźć: wzory kolorów, symbol mon, dzikie symbole, koty oraz przedmioty typu wachlarz, latarnia, kwiat – co wpływa na końcowy wynik. Karty układane są w „piramidę” – od lewej/prawej lub w górę, co wpływa na łączność wzorów i widoczność symboli. Tworzenie dopasowań między wzorami przesuwa znacznik dominacji. Piękne, japońskie ilustracje tworzą niepowtarzalny klimat Kioto, a dopracowane elementy – jak drewniany pionek fotografa i wyjątkowe znaczniki – nadają grze estetyczną głębię i wysoką jakość. Mimo pięknego wykonania, gra mnie nie porwała. Mechanika jest prosta, ale zbyt mało tu interakcji i napięcia. Z czasem zaczęłam się zwyczajnie nudzić.