Po przekroczeniu wysokiego progu wejścia, nie chcę juz wychodzić z tego pokoiku. Doświadczenie jest fenomenalne, jeśli lubisz budowanie talii i mechaniki z tym związane to też polubisz Imperium. Odnajduję tu wszystko co lubię. Wzbogacanie talii nowymi kartam pochodzącymi z kilku źródeł. Kilka sposobów na pozbywanie się kart (czasowe lub permanentne). Podrzucanie kukułczych jaj współgraczom. A ponadto rozwój własnej,asymetrycznej względem innych, cywilizacji. Moim sposobem na dobranie się do tej gry było granie na dwie ręce. Wariant z automą nie podpasował mi. KM

Gra długo leżała u mnie na półce wstydu, o wiele za długo. Po drugiej rozgrywce już wiedziałem jak wielkim błędem było trzymanie jej tam przez ten cały czas. Gra jestem świetna pod względem mechanicznym, dopracowania jej zasad i ogólnie zachowania zgodności historycznej poszczególnych nacji. Szata graficzna jest perfekcyjna. Szkicowo- komiksowy styl The Mico. Szybko trafiła u mnie do zestawu ulubionych gier. Nie jest idealna, ma swoje mankamenty: mnogość terminów i wyjątków w instrukcji, przez co jest trudna w szybkim opanowaniu. Drugi zgrzyt, to pomysł (a właściwie jego brak) na znaczniki surowców, punktów i ludności (czy jakoś tak). Przymykając oko na te niewielkie doskonałości otrzymujemy wciągającą i emocjonującą rozgrywkę w rozbudowę swojej nacji i konkurowanie z innymi historycznymi lub legendarnymi cywilizacjami.