Hegemony zachwyciło mnie tematem, nie wiele jest na rynku gier w których poprowadzimy grupy społeczne do zwycięstwa. Po otwarciu pudełka zobaczymy ogrom pięknie wykonanych komponentów. Pierwsza rozgrywka w Hegemony jest trochę na oślep, niby coś robimy ale nie wszystko wiemy. Z następnymi rozgrywkami poznajemy tę grę, zaczynamy rozumieć co my tak na prawdę mamy robić. Jest to gra dla osób które mają dużo czasu, przy rozgrywce 4 osobowej musimy się nastawić na 4-5 h grania. Dla mnie Hegemony jest jedną z najlepszych gier wydanych w 2023 roku

Hegemony: recenzja Trzeba przyznać że Hegemony to jedna z najtrudniejszych gier w naszej kolekcji. Asymetryczność klas i złożoność samej rozgrywki sprawia że wytłumaczenie zasad to nie lada wyzwanie. Ja na miejscu każdego z Was zdecydowanie zaznajomił bym się z tą grą już przed zakupem, by stwierdzić czy Wam ona pasuje. Dla kogo ta gra? Zdecydowanie dla doświadczonych graczy, którzy planszówki kochają (duuuuużo) bardziej niż teściową. Powiedzieć że gra jest trudna to jak nic nie powiedzieć. Pierwsza rozgrywka na pewno odepchnie pewną część graczy, ale mówię Wam - warto! Co w tej grze robimy? Naszym celem będzie zgromadzenie jak największej ilości punktów zwycięstwa. Każdy z graczy prowadzić będzie inną klasę - robotniczą, kapitalistów, średnią oraz państwo. Sercem gry jest asymetryczność klas - każdy z nas będzie grał inaczej. Klasa kapitalistów tworzy firmy, klasa robotnicza wysyła pracowników, klasa średnia robi jedno i drugie (naszym zdaniem najtrudniejsza klasa!), a państwo wszystko koordynuje. Co w tej grze nam się podobało? -sprytne uzupełnianie się graczy nawzajem -asymetryczność klas - ogromna regrywalność -naprawdę świetnie dobrany miks mechanik -przepiękne wykonanie -wysokiej jakości komponenty Minusy tej gry to... -ogromnie wysoki próg wejścia -niektóre mechaniki nie są intuicyjne -duża ilość "mikro zasad" Nam Hegemony bardzo się podobały, ale jest to zdecydowanie BARDZO TRUDNY TYTUŁ. Ma on jednak potencjał na top 10 b.g.g.!

Hegemony to fascynująca gra polityczna, gdzie sterujemy jedną z czterech klas, każda z unikalnymi celami i działaniami. Klasa robotnicza inwestuje w dobra, zwiększając dobrobyt i zdobywając punkty. Klasa kapitalistyczna skupia się na zakładaniu firm i handlu, walcząc z wysokimi podatkami. Klasa średnia balansuje między produkcją, sprzedażą a konsumpcją, płacąc wyższe podatki. Państwo, pobiera podatki, zakłada firmy i zdobywa punkty poprzez politykę i karty wydarzeń. Tematyka zarządzania państwem w grze przyciąga moją uwagę, chociaż zdaję sobie sprawę, że nie każdemu przypadnie do gustu. Dodatkowo negatywna interakcja może spowodować, że to właśnie przez Hegemony pokłócimy się z rodzinką przy wigilijnym stole 🙂. PS gra jest bardzo skomplikowana, wymaga czterech zaawansowanych graczy i około czterogodzinnego czasu gry.

Dla Kogo? Zdecydowanie dla osób, które mają dużo czasu, bo w pełnym składzie tak bardzo optymistycznie przyjmując to gra na 5h + ewentualne tłumaczenie. 😃 Do tego poleciałbym granie z względnie tą sama ekipa, bo tłumaczenie wszystkiego zajmuje sporo czasu. Gra wyłącznie dla fanów ciężkich gier euro. O co chodzi? Hegemony mówiąc najprościej to symulator Państwa w którym, każdy z graczy wcieli się w inną rolę. Do dyspozycji będzie klasa robotnicza, średnia, Korporacje oraz Państwo. Zależnie od naszej "roli" będziemy mieli oddzielne cele i sposoby na ich osiąganie. Generalnie w zasadach podstawowych gra nie jest trudna. W rundzie do dyspozycji mamy 7 kart, z których zagrany 5. Kartę zagrywamy wykonując wskazana na niej czynność, bądź odrzucając, aby wykonać akcję podstawowa naszej roli. Wrażenia: Zdecydowanie za mało grałem w Hegemony, żeby w ogóle czuć chociaż cień kompetencji do jej ocenienia. Gra jest potwornie mózgożerna do tego jak wspomniałem na wstępie ilość zasad w jednym rzucie sprawiła, że w pierwszej rozgrywce nie miałem pojęcia co robię. Niemniej gra bardzo mi się spodobała i z chęcią siadałbym do niej raz na jakiś czas, chociaż nie łatwo będzie znaleźć stała ekipę do grania tyle godzin w jeden tytuł. Wykonanie: Piękno prostoty. Gra bardzo dobrze wykonana. Czytelna, bez zbędnych upiekszaczy, ale estetyczna. Plansza jest wielka, kart dużo i dobrze wykonane, żetony ok. I przede wszystkim brak w grze zbędnego plastiku. Sam papier i drewno. Podejrzewam, że gdyby Die Maher tak wyglądało to cieszyło by się nie lada popularnością.