Blask

Ta gra losowością stoi. To jedna z najbardziej "kostkowych" gier jakie znam (obok Sagrady, Cubitos i Kowali Losu). No, ale nie o kostki tutaj chodzi, ale o ciekawą mechanikę i ciekawą warstwę wizualną (z dominującą bielą i czernią). Zasady nie są specjalnie skomplikowane. Może nie jest to najtrywialniejsza z gier jeśli chodzi o reguły, ale dosyć szybko da się ogarnąć na czym polega. Z rundy na rundę powiększamy swoje tableau kompanów, które pozwala nam zdobywać coraz więcej bonusów (w tym punktów zwycięstwa). Dobranie kompana wiąże się z dobraniem odpowiednich kostek na bieżącą rundę. To one napędzają nam silniczek z ułożonych w tableau kart. Co ciekawe gra wyposażona jest w wydajną mechanikę panowania nad losowością (możliwe są wielokrotne przerzuty - kosztem punktów lub po zdobyciu odpowiednich kart lub żetonów). Dodatkowo wiemy, że w zależności od koloru kości - określony symbol może występować częściej (np. na zielonej kości liść występuje na 2 ściankach). W trakcie gry do naszych bonusów z "silniczka", dochodzi jeszcze plansza, po której poruszamy się w celu poszukiwania dodatkowych punktów wykorzystując te same wyniki kostek, co w przypadku "odpalania" kart. Jednak mimo wszystko - gra jest strasznie losowa - i niewiele z tym można zrobić. Jednak ma swój urok i pod wieloma względami jest inna niż większość współczesnych tytułów. Gra też się nie dłuży - część akcji można wykonywać symultanicznie (po wybraniu karty kompana), a całość powinna zamknąć się w ok. 45-60 minut. I na koniec kilka słów o warstwie estetycznej - jak wspomniałem - wyróżnia się pod względem graficznym, ale też nie można narzekać na jakość wykonania (przyjemne kostki, duże i akceptowalne jakościowo karty, porządna plansza, troszkę drewnianych pionków - choć wskaźnik liczby punktów mógłby być większy). Krótko mówiąc - warto!