Nie jest to trudna gra. Niby - jak to mówią - mielenie zasobów, ale troszkę inaczej. Klimatu starożytnego imperium raczej nie odczujecie, ale nie znaczy to, że nie będziecie się dobrze bawić. Organizery dla każdego gracza i porządna wypraska (tylko karty w koszulkach się w niej nie mieszczą... ale czy to ma znaczenie, skoro ze względu na nietypowe wymiary kart trudno będzie znaleźć "folijki" do nich. Rozgrywka całkiem szybko i sprawnie przebiega. Zasady nie są może całkiem banalne (bo troszkę do zapamiętania jest), ale to gra z kategorii tych łatwych do opanowania. Co rundę przesuwamy się na torze postępu, na którym widać jakiego typu tury będziemy rozgrywać. Raz jest katastrofa i niszczymy sobie kafelek z naszego tableau (jeśli przegramy licytację na zasoby z naszym przeciwnikiem). Zyskujemy za to zasoby i kartę), innym razem mamy fazę ekonomii i dostajemy zasoby, zdarza się też faza produkcji - gdy możemy zagrać kartę i naprawić jakąś lokację (kafelek w tableau) a także faza konfliktu, który rozstrzygamy na podstawie specjalnej karty, tableau oraz zadeklarowanych zasobów. Karty trafiają pod kafelki a z ich zdolności możemy korzystać tylko, gdy kafelek nie jest oznaczony jako zniszczony.

Gra licytacyjna. Licytujemy czy dana katastrofa do nas przyjdzie czy nie. Razem z kartą katastrofy zyskujemy surowce, którymi licytowali inni gracze. Tracimy budynek, ale zyskujemy jakieś ulepszenie. W grze przeskakujemy przez szereg tur, katastrofa, ekonomia, wojna i wykonujemy czynności dla danej tury. W grze planujemy posunięcia tak by jak najmniej stracić. Lekka gra do piwka, najlepsza zabawa przy 4 osobach, przy dwóch to niewiele się dzieje i gra szybko mija. Gra nie porywa, jest ogólnie spoko, fajny pomysł, ale ma tu nic urzekającego. Kilka rozgrywek i gra się nudzi.