W 2023 roku Ziemia oblegała top listy wyborów graczy. Gdzie się człowiek nie obejrzał tam wyżej lub niżej, była Ziemia. Czy zasłużenie? W naszej opinii tak. Ale dlaczego? Przecież to klon Terraformacji. I tutaj odpowiemy memem: well yes, but actualy no. Gdyż budujemy siatkę z określoną ilością kart (druga sprawa, że mamy kompost czyli swoisty discard). Dodatkowo na kartach roślin - pięknie ilustrowanych - stawiamy znaczniki wzrostu/rozwoju. Kolejna sprawa, wypełniamy zadania. Zarówno te wspólne jak i te które wylądują w naszym tableu. Gra kończy się kiedy, któryś z graczy wypełni całą swoją siatkę kartami. I tak może to być denerwujące, że nagle musimy przerwać, jednak sprint do mety nie zawsze będzie najlepszą drogą do zwycięstwa. Ziemia jest grą czysto karcianą, a przy tej ilości kart będzie się pojawiała losowość. Można się tym denerwować, ale można również dopasować swoje działania do tego co przynosi nam los, pardon talia. Ziemia ma dodatkowo drobny aspekt edukacyjny, gdyż na kartach roślin znajdziemy krótkie notki z ciekawostkami. Gra jest przeznaczona dla osób, które lubią budować silniczki, optymalizować swoje ruchy, a jednocześnie nie przepadają za negatywną interakcją i wolą dziabać we własnym ogródku.

Owa planszówka to typowe zarządzanie kartami oraz komponentami na planszy. Tematyka gry bardzo przypadła mi do gustu, jednak nie spodziewałam się jak wiele można poświęcić tej grze, by zdobycz pokaźną ilość punktów. Od razu uprzedzam, że gra lekką nie jest i trzeba się w niej trochę wysilić by wszystko ładnie dopasować na tak zwanej "siatce", którą układamy. Komponenty, karty i plansze są zrobione w solidny i estetyczny sposób i sama rozgrywka bardzo mi się podoba.