Piaskownica jest dobra, ale może być coś lepszego, plaża. Plaża jest fajna, lecz zdecydowanie więcej piasku ma porządna pustynia. Zatem pustynna planeta to najlepsza we wszechświecie piaskownica. Budujemy swoje imperia na piasku. Diuna: Imperium łączy precyzyjny i wymagający deck building z bezwzględnym worker placementem. Od siebie dorzuca ciekawy dylemat, czy zagrać karty z agentem, czy zainkasować ich bonusy na koniec tury. Zasobów zawsze jest tak mało, że warto o nie walczyć. Punkty zwycięstwa łatwo stracić na rzecz rywala. Łupy z konfliktów na Arrakis bywają tak kuszące, że nie raz trzeba przestawić wajchę na tory wojenne i zmieniać ogólną strategię w locie. Bez sojuszy daleko się nie zajdzie, jak w prawdziwym, intergalaktycznym życiu. Zawsze ktoś życzliwy wbije ci krysnóż w plecy dla kilku porcji melanżu. Wyśmienita gra.

Ale to jest dobre. Deckbulding na świetnym poziomie. Podoba mi się wykorzystanie kart do wysyłania agentów jaki i zakupu nowych kart,sojusze zbieranie przypraw i solaris. No bumba. Można by powiedzieć że gra ma coś wspólnego z Brzdękiem (sklep z kartami), Zaginioną wyspą Arnak (wysyłanie robotników/agentów za pomocą kart. Ta gra jest poprostu świetna. Zostanie napewno w naszej kolekcji. ps;gra na się osoby nie jest taka zła jak piszą/mówią, chociaż gra rozwija skrzydła przy trzech, czterech graczach.