Gra „Czas Honoru: Operacja Most III” niestety rozczarowuje na wielu poziomach. Od nieczytelnej i chaotycznie napisanej instrukcji, przez słabej jakości komponenty, aż po samą rozgrywkę, która okazuje się nijaka i pozbawiona klimatu. Choć temat – operacja wywiadowcza w realiach II wojny światowej – dawał ogromny potencjał na stworzenie ciekawej, edukacyjnej gry, tutaj został całkowicie zmarnowany. Zamiast napięcia i strategii mamy losowość i mechanikę, która szybko staje się monotonna. Gra nie wnosi nic nowego, nie angażuje, a co najgorsze – nie uczy. Związek z prawdziwą „Operacją Most III” jest powierzchowny i czysto marketingowy. Szkoda, bo temat zasługiwał na coś znacznie lepszego.

Czas Honoru: Operacja Most III jest to gra karciana osadzona w realiach II wojny światowej, inspirowana słynną akcją polskiego podziemia. Rozgrywka przeznaczona jest dla dwóch graczy, gdzie jeden wciela się w stronę Polską a drugi w stronę Niemiecką. Celem gry jest pozyskanie jak największej liczby (kostek) części rakietowych - kto uzbiera więcej wygrywa. Gracze przez cztery rundy na zmianę zagrywają karty oddziałów, karty wsparcia, karty specjalne i karty natychmiastowe aby niszczyć wrogie jednostki (karty) i co najważniejsze realizować główny cel wygranej. Prawie wszystkie karty mają po kilka rodzajów umiejętności - po wykorzystaniu jednej z nich karta staje się wyczerpana, aż odnowienia zdolności. Jedną z mechanik jest przemieszczanie się kart jednostek graczy pomiędzy trzema strefami gry tj. strefę lasu, strefę okolic bazy rakietowej oraz strefę bazy rakietowej - jest to ciekawy pomysł, ale finalnie wprowadza w grze chaos. Walka jest losowa, zdobywanie części rakiety z okolic bazy rakietowej jest losowe, wykradanie części rakiety od przeciwnika również jest losowe - wszystko zależy od rzutu kości, oczywiście można to jakoś modyfikować, ale tylko w małym stopniu. Gra jest naprawdę uboga graficznie, nie ma większego znaczenia, która stroną konfliktu grasz i tak rozgrywka wygląda prawie identycznie - pod względem wyglądu kart jak i ich umiejętności. Każda karta jest po prostu paskudna, jakość kostek i kości k6 również stoi pod znakiem zapytania. Dodatkowo ten cały bigos niedoróbek został okraszony poprzez najgorszą instrukcję jaką kiedykolwiek czytałem. Jest źle napisana od początku do końca, w której podawane są beznadziejne przykłady utrudniające zrozumienie gry. Do tego zasady walki nie są opisane w treści instrukcji tylko są porozrzucane w opisie działania kart - tragedia! Nabywając grę dostajemy pudełko wypchane po brzegi powietrzem, które jest zdecydowanie za duże na ilość umieszczonych tam komponentów. Gra oprócz rysu historycznego opisanego w instrukcji nie ma nic wspólnego z działaniem wywiadowczym Polaków, równie dobrze mogła by opowiadać o zbieraniu grzybów i nic by się w rozgrywce nie zmieniło. Podsumowując Czas Honoru: Operacja Most III działa i tyle można o tej grze powiedzieć, jest to zmarnowany potencjał. Gra jest powtarzalna, bez polotu i oprócz oryginalnej tematyki nie oferuję nic więcej. Nasza historia zdecydowanie zasługuję na lepszą grę planszową. Duże rozczarowanie - moja ocena to 4/10.