Ale to była przyjemna młócka! Zacznijmy od kluczowej rzeczy - to nie jest wielki, złożony i trudny dungeon crawler. Ta gra to ma być czysta sieczka, zabijanie na prawo i lewo, przyjemność, satysfakcja i pogranie z kumplami do piwa. Jeśli tak na to spojrzymy, to mamy naprawdę przyjemny i fajny tytuł. Cthulhu Death May Die to gra kooperacyjna, podzielona na scenariusze (ogromnym plusem jest tutaj ich duża ilość i możliwość rozegrania każdego inaczej za każdym razem). W każdym z nich mamy inne cele, inne potwory, inne elementy gry. No i znów mamy tutaj Erica Langa, znów CMON - jakość wykonania tej gry, to kosmos. Przepiękne figurki przedwiecznych i potworasków. Cudowne karty, planszetki i kafle terenu. Klimat jest, ale nie jest budowany przez fabularne wstawki, a samą budowę rozgrywki. Poruszamy się po planszy, wypełniamy cele, zdobywamy przedmioty i kompanów, walczymy, walczymy, walczymy. Mi się gra bardzo spodobała i jestem chętny na więcej!