Są takie dni, kiedy patrzysz na instrukcję i wydaje Ci się, że jest nie do ogarnięcia. Tak Nam się wydawało z "Syndykat zbrodni" od @nasza_ksiegarnia_gry 🙈 Obejrzałyśmy środek i gra musiała swoje odleżeć. Po kilku dniach zaczęłam czytać instrukcję i nie do wiary! Wszystko czarno na białym. Dokładnie wytłumaczone wraz z przykładami. Wydawca twierdzi, że gra trwa 20 minut i tak mniej więcej rzeczywiście jest. Ale to chyba nie do końca jest gra dla nas. Nie było zaciętej rywalizacji i emocji, właściwie to zagrałyśmy i ok, ale bez szału. Oczekiwałyśmy od gry mocnego kombinowania, ale losowość żetonów jest zbyt duża, co psuje nam jakąś wizję naszej rozgrywki. My, jako gracze jednak trochę bardziej zaawansowani uważamy, że dla osób, które zaczynają grać w gry i interesują ich właśnie gry dwuosobowe, "Syndykat zbrodni" będzie odpowiedni 👌🏼 My jednak się nie poddajemy i będziemy próbować, może "Syndykat zbrodni" nas do siebie przekona. Nie miałyśmy okazji zagrać solo, ale wydawca też daje nam taką możliwość.

Po zmianie settingu Blitzkrieg! przez Naszą Księgarnię z drugowojennego na mafijny praktycznie powstała „Peaky Blinders the game USA edition”. Klimat bezwzględnej rywalizacji wciąż ma się dobrze w „familijnych” realiach. W tej grze lepiej nie popełniać błędów, bo ona ich nie wybacza. Jak w rodzinie. Nie wystarczy patrzeć, jakie korzyści przyniesie ci zajęte pole, ale trzeba też wiedzieć, jakie konsekwencje poniesiesz, gdy pozwolisz wskoczyć na pole przeciwnikowi. Można tu prowadzić na punkty i przegrać, bo rywal odstrzelił ci ostatni żeton gangu. Gra cechuje się tym szachowym zimnym wyrachowaniem, kiedy widzisz najlepsze opcje dostępne przeciwnikowi i wystarczy wykombinować, jak go ich pozbawić. Na przykład sprzątnąć jego ostatni żeton, bo poczuł się zbyt pewnie. Syndykat zbrodni daje podobne odczucia z rozgrywki co Neuroshima Hex, gdy gra sukcesywnie eskaluje do momentu, kiedy jeden ruch decyduje o wszystkim. Wspaniała gra.

No cóż rzeczywistość nie dociągnęła do oczekiwań, gra taka se. Losujemy żetony i dokładamy do jednego z kliku obszarów, w każdym z obszarów jest kilka potyczek, jednak wygrać można potyczkę na podstawie toru nad obszarem zwanego torem przemytu. jeśli drugi gracz delikatnie odejdzie na tym torze cały region stracony, duża losowość. Tym razem zmiana klimatu gry przez Naszą Księgarnię nie wyszła grze na dobre, temat wojenny pasował znacznie lepiej, Morze/statki, ląd/czołgi morze, ląd/samoloty. Jeśli była to próba ucieczki przed tematem wojny i polegała na wejście w świat gangsterów, zamachowców i skorumpowanych policjantów to nie do końca to rozumiem, "z deszczu pod rynnę". Grafiki żetonów, jak w grach wojennych z lat '90tych, coś poszło nie tak, nieudany rebranding. Oczywiście sprawdźcie sami, u nas w kolekcji nie zostanie.