Zajmująca mnóstwo miejsca i przekozacko kolorowa, rozbudowana gra euro. Wcielamy się istoty, które zastąpią wielkiego ducha, który wymeldowuje się na emeryturę, pardon odchodzi na zasłużony odpoczynek. Gra jest przepełniona pompatyczną, epicką wręcz otoczką japońskich wierzeń i mitów. Przejawia się to zarówno w ilustracjach jak i nazewnictwie. Instrukcja w związku z tym również jest specyficzna. Jej pierwsze przeczytanie, może przywoływać więcej pytań jak odpowiedzi, zwłaszcza jeśli nie czyta jest jej naprawdę uważnie. Natomiast kiedy tylko zaczniemy grać, wszystko układa się w logiczną całość. Gra jest niemalże całkowicie pozbawiona losowości. Wszystko leży w naszych rękach (no chyba, że przeciwnik zablokuje nam pole, albo zabierze upatrzony żeton maści wszelakiej). W Bitoku punktujemy za niemalże WSZYSTKO. Tory po których przesuwamy nasze znaczniki, zasoby, pary żetonów, karty itd itd. Kolejna sprawa, gra ma zamkniętą ilość rund oraz ruchów graczy. Doskonale wiemy kiedy gra się skończy, nie będzie nagle niespodzianki, że czegoś nie zdążyliśmy zrobić, bo ktoś odpalił endgame. Wykonanie Bitoku jest obłędne. Takiej eksplozji kolorów na planszy, kartach oraz innych komponentach nie widzieliśmy w żadnej innej grze. Owszem początkowo to może przytłaczać, ale kiedy zagramy chociażby raz, to będziemy tylko czerpać radość i uśmiech z obcowania z tym tytułem. Bitoku polecamy dla zaawansowanych graczy, którzy potrafią "łączyć kropki" i nie jest to ich pierwsza eurogra. Wyjątkowy klimat i jeszcze lepsze wykonanie sprawią, że nie przejdziecie obok tej gry obojętnie.

Dla kogo? Gra zdecydowanie przyciąga wzrok, więc zdecydowanie osoby dla których wizualia są ważne będą zachwycone tym tytułem. Natomiast wbrew oprawie, gra to typowe suche euro gdzie próżno poszukiwać klimatu. Gra jest rownież dość trudna i posiada sporo zasad, więc nie nadaje się do grania z dziećmi. O co chodzi? Wielki duch lasu postanowił...umrzeć, ale nie tak od razu! Umrze dopiero równo za 4lata. W tym czasie gracze jako pretendenci do zajęcia jego miejsca muszą udowodnić swoją wartość. Bitoku jest ekonomiczna sałatka punktowa, w której każdy z graczy będą wykonywać jedna z 3 akcji. Tym co przede wszystkim wyróżnia Bitoku na tle innych gier jest system zagrywania kości jako robotników i blokowania pół dla kości o niższych wartościach. Poza tym gra to prawdziwy zlepek różnych pomysłów i mechanik. Odczucia: Jak można wywnioskować z moich "mini recenzji" jestem fanem gier ekonomicznych. Bitoku bardzo mnie interesowało i nie mogłem się doczekać pierwszej partii. Niestety gra trochę mnie zawiodła. W grze wszystko działa. Jest ładna i bardzo regrywalna jednak nie czuje w niej progresu w grze. Akcje graczy wykonuje się dość dynamicznie lecz mimo to gra się trochę dłuży. Wykonanie: Gra jest tak kolorowa, że może wydawać się zupełnie nieczytelna jednak to tylko pierwsze wrażenie. W miarę poznawania zasad wszystko staje się jasne i w żadnej z rozgrywek żaden z graczy nie miał problemow z czytelnością. Poza tym wykonanie jest bajeczne. Wszystkie elementy są zrobione z dobrych materiałów. Ilustracje i grafiki są bardzo ładne i kolorowe i aż ciężko uwierzyć, że to euro. Poza tym pudło z grą jest wypchane po brzegi i gdy ja zobaczymy rozumiemy jej cenę.

Bitoku to gra, w której wcielamy się w duchy lasu i przez całą rozgrywkę staramy się zrobić wszystko, żeby zająć ostatecznie miejsce Wielkiego Ducha Kniei. Ta gra ma spory próg wejścia i na pewno na początku odstrasza nie tylko chaotycznym wyglądem, ale również mnogością elementów. Mamy tutaj znaczniki, żetony, kostki, surowce, meeple, karty, planszetki. Jest tego naprawdę dużo i można dostać oczopląsu! Pierwsze 2 rundy, to całkowite chodzenie po omacku. Nie dość, że nie wiemy do końca co zrobić, co da nam jaki surowiec i jaką korzyść, to jeszcze kompletnie na początku niezrozumiałe jest punktowanie. A tego jest w grze ogrom! Punktujemy tutaj naprawdę na wiele sposobów. Są punkty, które zdobywamy w trakcie gry oraz te, które dojdą nam na koniec rozgrywki. Gra jest naprawdę ładna i po kilku rundach, daje się ją polubić i zrozumieć sens takiego projektu planszy i wszystkich elementów. Gra w miarę upływu czasu staje się coraz bardziej intuicyjna. Na pewno jest to tytuł do ogrania co najmniej kilka razy, żeby wyrobić sobie strategię i poznać dobrze zasady punktowania.