#LutyZLacertą Azul to świetna gra logiczna o układaniu ceramicznych płytek oraz kafli. Proste zasady, które dają sporo możliwości kombinowania, strategicznego rozmieszczania płytek oraz interakcji między graczami. Bo przecież nikt nie powiedział, że nie można wzajemnie sobie przeszkadzać 😉 wprost przeciwnie, oprócz nabijania jak największej ilości punktów, staramy się jednocześnie o to, by przeszkodzić naszemu współgraczowi w osiągnięciu celu i nie ułatwiać mu układania pasujacych elementów. Gra przenosi nas do Portugalii, do miasta Évora, gdzie wcielamy się w rolę artysty układającego płytki azulejos w pałacu króla. Każdy gracz dobiera je z ogólnodostępnych warsztatów i umieszcza w sposób określony na planszy. Wszystko jest tutaj na plus, od jakości wykonania, ciekawego pomysłu, innowacyjnej mechaniki, krótkiej i przejrzystej instrukcji, nie dłużącej się rozgrywki, po wrażenia wizualne. Jest nawet zalążek fabuły w postaci króla i jego cudownego, pełnego przepychu pałacu. To od nas zależy jak daleko poniesie nas fantazja 😉 może nie ma tu wylewającego się jak z gier ameri klimatu, ale jest to gra familijna, do której przyjemnie się wraca, a łatwe do przyswojenia zasady sprawiają, że można ją polecić każdemu. Jedyne czego Azulowi nie można zarzucić to cukierkowych, przepięknych wizualnie i cudownych w dotyku znaczników. To gra, która oprócz zasad i samej rozgrywki dostarcza niezwykłych doznań zmysłowych ( jakkolwiek to zabrzmi 🤣). Pochłaniamy ją wzrokiem, dotykiem i oprócz tego trenujemy strategiczne kombinowanie i logiczne myślenie.