Moim zdaniem to najlepszy Azul z całej azulowej rodziny a jego największym atutem jest stosunek tzw. móżdżenia do czasu gry. Zasady są proste ale zaplanowanie sobie czegoś i wykonanie tego planu już takie proste nie jest. Czasem trudno podjąć decyzję, które kafelki wziąć a które zostawić (bo przydały by się wszystkie), w którym miejscu położyć te, które się wzięło? A złe decyzje lubią się mścić i gra generalnie nie wybacza błędów. Jeśli chodzi o wykonanie to sporo się słyszy o zbyt cienkich planszetkach czy mało kolorowych płytkach. Dla mnie nie stanowi to żadnego problemu. Planszetki po wielu, wielu rozgrywkach nie noszą najmniejszych oznak użytkowania a kolory płytek bardzo mi się podobają bo kojarzą się z harmonijnymi barwami prawdziwych ogrodów. Wbrew pozorom odcienie zieleni i fioletu bez problemu można odróżnić. Podsumowując Azul:Ogród Królowej to chyba najczęściej grany przez nas tytuł bo daje bardzo dużo satysfakcji z gry a czas rozgrywki pozwala na rozegranie partyjki zarówno przed pracą na dobre rozpoczęcie dnia jak i po ciężkim dniu, gdy nie ma już sił na cięższe tytuły.

Świetna część kultowej gry Azul. Zwięźle napisana instrukcja (chociaż łatwiej było zacząć po oglądnięciu filmiku). Gra w porównaniu do wcześniejszych Azuli bardziej skomplikowana, ale znając mechanikę tej gry nie ma problemu ze zrozumieniem zasad. W dalszym ciągu dobrze się ją tłumaczy. Sama rozgrywka daje dużo frajdy ! Różne drogi do zdobywania punktów, miłe dla oka elementy w połączeniu z przyjemnym wysiłkiem mózgowym dają bardzo fajny tytuł do kolekcji. Niestety trzeba przyznać, że komponenty (planszetki) mogłyby być zrobione solidniej.